جريان شناسي تاريخي ترجمه وازگان شاعر، كاهن و مجنون در ترجمه هاي فارسي قرآن

ترجمه قرآن براي آشنايي غير عرب زبانان امري لازم است. آيه هايي از قرآن اشاره به جدال مشركان مكه با پيامبر صلى الله عليه و آله دارد. آنان اتهامات زيادي به رسول خدا صلى الله عليه و آله زدند كه قرآن در مقام دفاع از پيامبر صلى الله عليه و آله بر آمده است. برخي از اين اتهامات، نسبت دادن اوصاف شاعر، كاهن و مجنون به نبي صلى الله عليه و آله است. با توجه به معناي اين واژگان در عصر نزول كه همه به نوعي ارتباط با جن دارند، اين پرسش مطرح مي شود كه مترجمان فارسي در طول تاريخ ترجمه واژگان شاعر، كاهن و مجنون را چگونه معنا كرده اند؟ با بررسي بيش از پنجاه ترجمه فارسي روشن شد كه مترجمان در طول تاريخ ترجمه دو عملكرد متفاوت داشته اند: رها كردن واژه بدون ترجمه و ترجمه واژه يا معادل صحيح. اين دو عملكرد در طول تاريخ ترجمه پراكنده بوده، به زمان يا دورة خاصي منحصر نيست؛ گرچه ترجمه هاي قرن چهاردهم بيشتر به معناي عصر نزول، بر خلاف انتظار اوليه توجه داشته اند. برخي از مترجمان كه به معناي اين واژگان در عصر نزول توجه داشته اند، نيز اصل يكساني در ترجمه را رعايت نكرده، فقط در چند مورد برگردان مناسب را آورده اند و در ساير موارد ترجمه متفاوتي ارائه داده اند. با توجه به فضاي عصر نزول، بهترين معادل براي واژه شاعر، كاهن و مجنون عبارت است از: خيال پرداز، غيبگو و مسخر شيطان .