بررسي تطبيقي دغدغه هاي اجتماعي جبران خليل جبران و نيمايوشيج

Comparative Study of Social Subjects in the Poems of Nimayoushij and Jibran Khalil Jibran

جبران خليل جبران و نيمايوشيج دو شاعر معاصر عرب وايراني، همواره دغدغه انساني و به طور خاص غم اجتماع دارند، به گونه اي كه جامعه واجتماع از مهم ترين مضامين آثارشان به شمار مي آيد. م)در«البشري» لبنان متولد شد واز آغاز تولد تا مرگ در فقر و ندا ري 1833–1931جبران در سال( دست و پا زد و به همين خاطر به مقابله با تضاد طبقاتي و هر آنچه آرامش را از مردم مي گيرد، برخا ست. ه.ش)در يوش، دهكده نور مازندران متولد شد. وي نمي توانست درد و 1338 -1274 نيما يوشيج ( رنج و فلاكت مردمان هم عصر خويش را ببيند و بي تفاوت از كنار آنها بگذرد. نيما از شاعران انساني و اجتماعي است؛ چراكه در لابه لاي اشعارش اميد و بركندن بنيان ظلم و جور به چشم مي خورد. جبران در نوشته هايش به مسائل انساني پرداخته است. او به مخا لفت با تبعيض برمي خيزد، كشيشان زراندوز را به باد ريشخند و جدال مي گيرد و آرزوي يك جامعه عاري از بردگي و ظلم قدرتمندان و ... دارد. نيما نيز يك شاعر انسان گراست و مانند همتاي خويش به بيان آلام جامعه و درد و رنج، فقر، فاصله طبقاتي و... مي پردازد و به يك جامعه مبتني بر عدالت اميد دارد. هدف و مسأله اصلي در اين پژوهش، بررسي و تحليل تطبيقي ديدگاه نقادانه جبران خليل جبران و نيما يوشيج نسبت به انسانيت، انسان دوستي، انسان گرايي، فقر، ظلم و ستم ظالمان، غم جامعه و... است