ارزيابي آراء آلوسي درباره شخصيت حضرت زهرا (س)در قرآن

بدون عنوان

همواره يكي از مسائل مهم در قرآن، توجه به شخصيت و جايگاه اهل‌بيت (ع) است. با توجه به اينكه حضرت زهرا (س) نيز يكي از اهل‌بيت پيامبر(ص) است و باتوجه به ويژگي­هاي مهم شخصيتي ايشان، جايگاه خاصي نزد قرآن­پژوهان دارد. مقاله حاضر با هدف بررسي آراء آلوسي درباره شخصيت حضرت زهرا(س) در قرآن، با استخراج آيات نازله در شأن آن حضرت و بهره­گيري از روش تحليلي- توصيفي، شخصيت ايشان را در تفسير روح المعاني مورد واكاوي قرار داد. منابع مورد استفاده در اين تحقيق در محدوده سال­هاي 1402 الي 1434 هجري قمري است. طي مطالعات صورت­گرفته و جستجو در نشريات و پايگاه­هاي اطلاع­رساني توسط محقق، اثر پژوهشي كه موضوع مورد مطالعه پژوهش حاضر را بررسي كرده باشد، يافت نشد. محقق در پژوهش حاضر به اين نتيجه دست يافت كه آلوسي در تصويرپردازي شخصيت حضرت زهرا (س) دچار تذبذب و سرگرداني شده است. وي شخصيت حضرت زهرا(س) را در تفسير برخي از آيات با الفاظي همچون «داراي حرمت، همراهي با پيامبر(ص) در روز مباهله و برترين زن جهان» داراي فضيلت معرفي كرده است، در مواردي ديگر، آن بزرگوار را «غير معصوم و طلبكار ناحقّ» نشان داده است، در پاره­اي ترديد كرده و در برخي آيات نيز خود دچار ترديد شده است. دراين ميان، وي در توضيح بسياري از آيات مربوط به حضرت زهرا (س)، هيچ­گونه سخني (در نفي يا اثبات حضرت زهرا(س)) ذكر نكرده است.

no abstract