عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش خوددلگرم‌سازي مبتني بر روش شوناكر بر سلامت معنوي دانشجويان
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Self-Encouragement Training Based on Shoenaker’s Method in Spiritual Health among University Students
پديد آورندگان :
علي صوفي، اله نظر دانشگاه آزاد اسلامي واحد زاهدان - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روانشناسي , فرنام، علي دانشگاه سيستان و بلوچستان - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه روانشناسي , شيرازي، محمود دانشگاه سيستان و بلوچستان - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه روانشناسي
كليدواژه :
معنويت , سلامت , سلامت رواني , دانشجويان , خوددلگرم سازي , روش شوناكر , سلامت معنوي
چكيده فارسي :
اهداف: سلامت معنوي به عنوان جوان ترين و چهارمين بعد سلامت، از طريق تاثير بر سلامت رواني، نقش زيادي در ارتقاء سلامت عمومي دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش خوددلگرم سازي مبتني بر روش شوناكر در افزايش سلامت معنوي دانشجو-معلمان فرزندان كاركنان ناجا، شاغل به تحصيل در دانشگاه فرهنگيان شهرستان زاهدان انجام شد.
مواد و روش ها: اين پژوهش با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل و پيگيري يك ماهه در بين كليه دانشجو-معلمان دانشگاه فرهنگيان-پرديس دخترانه رسالت شهرستان زاهدان در بهار 1397 انجام شد. نمونه اي به حجم 30 نفر از دانشجويان فرزندان كاركنان نيروي انتظامي كه در پرسشنامه سلامت معنوي نمره متوسط و پايين گرفته بودند، به روش تصادفي انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر كدام 15 نفر)قرار داده شدند. گروه آزمايش[WU1] به مدت 10 جلسه90 دقيقه‌اي تحت آموزش خود دلگرم سازي به شيوه شوناكر قرار گرفت و گروه كنترل در طول اين مدت آموزشي دريافت نكرد. پس از اتمام جلسات، هر دو گروه آزمايش و كنترل در معرض پس آزمون و يك ماه بعد، آزمون پيگيري قرار گرفتند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه 20 سوالي سلامت معنوي پولتزين و اليسون(1982) استفاده گرديد. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس و نرم افزار SPSS_23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه ميانگين نمرات سلامت مذهبي و سلامت وجودي در گروه آزمايش افزايش معناداري در مقايسه با گروه كنترل در مراحل پس آزمون و پيگيري داشت.
نتيجه گيري:آموزش خود دلگرم سازي شوناكر مي تواند بر سلامت مذهبي و سلامت وجودي دانشجويان موثر باشد.
چكيده لاتين :
Aims As the youngest and the fourth dimension of health, spiritual health plays a key role in
promoting general health by influencing mental health. This study was conducted with the aim
of examining the effectiveness of training self-encouragement based on Sheonaker’s method
in increasing spiritual health among university students-teachers of children of NAJA staff at
Farhangian University in Zahedan.
Materials & Methods The current study followed a pre-test-post-test design with a control
group and a one-month follow-up and it was carried out on all university students-teachers of
children of NAJA staff at Farhangian University-Resalat Campus for girls in Zahedan in spring
2018. A sample consisting of 30 university students, who obtained low and moderate scores
on Spiritual Health Questionnaire, were randomly selected and assigned to two groups, a
control group and an experimental group (each including 15 people). Ten 90-minute sessions
of the Shoenaker’s self-encouragement training were carried out on the experimental group;
however, the control group did not receive such training. After finishing these sessions, a posttest was conducted on both experimental and control groups and a month later, a follow-up was performed on them. To collect data, Paloutzian and Ellison 20-item Spiritual Wellbeing
Scale (1982) was used. The data were analyzed, using an analysis of covariance via SPSS 23.
Findings The mean scores of religious health and existential health obtained by the experimental group in the post-test and follow-up had a significant increase compared to the control group.
Conclusion The Shoenaker’s self-encouragement training can affect religious health and
existential health among university students.
