نقش قزاقستان در گسترش روابط ايران و چين در آسياي مركزي

در يك دهۀ گذشته آسياي مركزي بيشتر مورد توجه قدرت‌هاي بزرگ جهاني و منطقه‌اي بوده است. منافع و اقدامات اين بازيگران بين‌المللي به شكل‌گيري فضاي رقابتي در منطقه منجر شده است كه از آن با عنوان بازي بزرگ جديد ياد مي‌شود. اين فضاي رقابتي ناشي از عملكرد پويايي‌هاي دروني و بيروني منطقۀ آسياي مركزي است. قزاقستان از كشورهايي است كه توانسته از راه به‌كارگيري نگرشي متعادل منافع زيادي را از اين فضاي رقابتي به‌دست ‌آورد. با توجه به اهميت قزاقستان در آسياي مركزي، نقش‌آفريني بيشتر ساير بازيگران مستلزم همكاري با اين كشور است. هدف اين نوشتار واكاوي مهم‌ترين ويژگي‌هاي سياست خارجي قزاقستان و بسترهايي است كه اين سياست خارجي مي‌تواند براي همكاري بيشتر دو كشور ايران و چين در آسياي مركزي فراهم كند. پرسش نوشتار اين است كه ويژگي‌هاي اصلي سياست خارجي قزاقستان چيست؟ و اين ويژگي‌ها در چه زمينه‌هايي مي‌تواند بر گسترش روابط ايران و چين در آسياي مركزي تأثير داشته باشد؟ يافته‌هاي نوشتار نشان مي‌دهد كه سه ويژگي، واقع‌گرايي، غير ايدئولوژيك‌بودن و اولويت فعاليت‌هاي اقتصادي مهم‌ترين شاخص سياست خارجي اين كشور از زمان استقلال در منطقۀ آسياي مركزي بوده است. سه ويژگي كه بنابر با اولويت‌هاي سياست خارجي ايران و چين در آسياي مركزي است. با توجه به اين موضوع، امنيت، منابع انرژي و حمل‌ونقل سه مؤلفه‌اي است كه قزاقستان مي‌تواند بسترساز همكاري ايران با چين در آسياي مركزي باشد. روش نوشتار توصيفي – تحليلي است.