مديريت بحران فدراسيون روسيه در مسئلۀ اوكراين

روسيه در دورۀ پساشوروي تلاش كرده است تا منطقۀ حائل خود با جهان بيرون را با عنوان خارج نزديك مفهوم‌سازي كند. در ميان كشورهاي اين منطقه اوكراين به‌دليل نزديكي‌هاي تاريخي و فرهنگي فراوان، جايگاه ويژه‌اي دارد. از اين‌رو، مسائل امنيتي و سياسي اين حوزه براي فدراسيون روسيه اهميت دارد. اوكراين از سال 2013 با بحراني فرسايشي روبه‌رو شده و اين مهم به‌صورت خودكار و بي‌درنگ واكنش سخت روسيه براي مديريت بحران را در پي داشته است. نوشتار پيش رو در پي پاسخ به اين پرسش است كه روسيه چگونه و با استفاده از چه فنون و ابزارهايي به مديريت بحران اوكراين اقدام كرده است؟ پاسخ   اين پرسش اين است كه منطق رهيافت روسي در مديريت بحران‌هاي بين‌المللي حكايت از آن دارد كه وقوع بحران در خارج نزديك معمولاً واكنش سخت و نظامي روسيه را در پي داشته است. يافته‌ها نشان مي‌دهند كه با توجه و اهميت وضعيت ژئوپليتيك، ژئواستراتژيك و ژئوكالچر اوكراين، روسيه با بهره‌گيري از مجموعه اهرم‌هاي سخت‌افزاري همچون تهاجم نظامي به شبه جزيرۀ كريمه، فرستادن يگان‌هاي ارتش به شرق اوكراين، تحويل محموله‌هاي تسليحاتي فوق سنگين نظامي به مخالفان اوكرايني و اهرم‌هاي تكميلي نرم‌افزاري مانند برگزاري نشست‌هاي سياسي ـ ديپلماتيك ژنو و مينسك يك و دو، تحريم انرژي رقباي اروپايي و تلاش‌هاي تبليغي و رسانه‌ها، بحران اوكراين را مديريت كرده است.