كاوشي در مداخلۀ روسيه در بحران سوريه از منظر ژئوپليتيك

هدف اين نوشتار تبيين مداخلۀ روسيه در بحران سوريه از منظر ژئوپليتيك است. مداخلۀ مسكو در بحران سوريه هم‌زمان با آغاز بحران شكل گرفت. صرف نظر از مواضع ابتدايي دميتري مدوديف، در دوره‌هاي ديگر، خط مشي روسيه در برابر آن بحران به‌نفع دولت اسد بود. حمايت مسكو از دولت سوريه در ابعاد نظامي، سياسي، اقتصادي و رسانه‌اي انجام شد. مهم‌ترين بعد كمك روسيه در اين بحران به ورود مستقيم واحدهاي نيروي هوايي و دريايي روسيه در آن در اواخر تابستان 2015 باز مي‌گشت. در تأثير اين كمك‌ها موازنۀ نيروها به سود ارتش و نيروهاي امنيتي سوريه تغيير كرد و آن‌ها توانستند بخش شايان  توجهي از مناطق را از كنترل مخالفان و افراط‌گرايان خارج كنند. پرسش نوشتار اين است كه چرا روسيه در بحران سوريه مداخله كرد، در حالي كه تا پيش از آن مسكو در هيچ يك از بحران‌هاي خارج از قلمرو اتحاد شوروي مداخله نكرده بود؟ فرضيۀ نوشتار اين است كه مجموعه‌اي از الزام‌هاي ژئوپليتيكي موجب شد كه روسيه در اين بحران مداخله و از دولت اسد حمايت كند. براي سنجش اين فرضيه از مدلي بهره گرفتيم كه از سه مفهوم «ويژگي ژئوپليتيكي»، «قلمروسازي ژئوپليتيك»، «گذار ژئوپليتيكي» گرفته شده است. موارد يادشده الزام‌هاي ژئوپليتيك را در پي داشته است كه روسيه را به مداخله در اين بحران برانگيخت. اين الزام‌ها، جلوگيري از تداوم عقب‌نشيني روسيه از غرب، مقابله با تروريسم، افراط‌گرايي و تجزيه‌طلبي، حفظ قلمرو نفوذ، حفظ توازن منطقه‌اي و حفظ ثبات منطقه‌اي هستند.