تحليلي آينده پژوهانه در بن مايه‌هاي سازنده‌ي تصاوير آينده

Futuristic Research in the Roots of Images of the Future

تصاوير آينده ارتباط وثيقي با خواسته­ ها، ارزش­ها و آرمان‌هاي انساني دارند. مهم‌ترين مسئله در تحليل تصاوير آينده، اهميت و جايگاه آن‌ها در بروز تغييرات اجتماعي است؛ زيرا تصاوير آينده در كنار ارزش­ها، مهم‌ترين بلوك­هاي سازنده تغييرات اجتماعي هستند و بدين سبب مطالعه آن‌ها حائز اهميت است. در اين راستا، پژوهش حاضر به عنوان يك پژوهش بنيادي ـ تجربي كه در سنت پژوهش ­هاي كيفي انجام شده است، از روش تحليل مضمون به منظور بررسي تصاوير آينده در ذهن جوانان استفاده كرده است. نتايج پژوهش نشان مي­دهد كه تصاوير آينده در بين مشاركت‌كنندگان، از هفت گزاره اصلي ساخته شده است. اين گزاره­ ها به ترتيب اينگونه نام‌گذاري شده‌اند: 1- آثار تاريخي به جاي مانده از گذشته، 2- وزن زمان حال، 3- در راهي كه ديگران قدم گذاشته ­اند، 4- حدس­هايي درباره آينده، 5- سايه جامعه، 6- حسرت­ها، عجز­ها و نداشته­ ها و 7- فهم آينده. ماهيت اكثر اين بن‌مايه­ هاي سازندۀ تصاوير‌ آينده ناظر بر اين فرضيات است كه تصاوير آيندۀ جوانان ايراني ارتباط عميقي با تجربۀ زيست آن‌ها در گذشته و حال داشته و آن‌ها توانايي كمي براي روياپردازي از يك آيندۀ مطلوب و ايجاد گسست در وضعيت موجود به نفع آن وضعيت مطلوب دارند.

Images of the future are inextricably linked to desires, values and human ideals. The most important issue in investigation of future images is their role in shaping social changes. Future images beside value are the most significant building blocks of social changes. Ergo, this study as a fundamental study in qualitative research tradition deploys a blend of thematic analysis to explore the images of future of Iranian society among the young people. The results show that images of future among participant include seven key components: 1. Historical monuments of the past, 2. the weight of the present time, 3. The road taken by the descendants, 4. Conjectures about future, 5. The shadow of the society, 6. Regrets, inabilities and shortages, and 7. Understanding future. The nature of most of these constructive roots of future images reflects on these assumptions that the future images of the young people of Iran have a profound relationship with their past and present experience of their lives, and they have little ability to imagination in a desirable future and to break the existing situation in favor of They have a in preferable situation. These assumptions should be tested in future research.