پويايي توزيع درآمد در ايران با استفاده از معرفي و اندازه‌ گيري شاخص ‌هاي مختلف تحرك درآمدي

روش‌هاي معمول بررسي و اندازه‌گيري نابرابري،نمي‌توانند تحولات دروني جامعه را از حيث جابه‌جايي در گروه‌هاي درآمدي، منعكس كنند. اين شاخص‌ها براي نشان دادن پويايي توزيع درآمد كارآمد نيستند. در اين مطالعه براي نشان دادن تغيير و تحول توزيع درآمد از مفهوم تحرك درآمدي استفاده مي‌شود.برخلاف تئوري‌هاي اندازه‌گيري نابرابري و فقر، ادبيات تحرك درآمدي يكپارچه و منسجم نيستو ارائه تعريف جامع و دقيق به‌دليل ماهيت چندبعدي آن مشكل است. در اين مطالعه، ضمن معرفي انواع مفاهيم تحرك درآمدي، شاخص‌هاي مختلف آن محاسبه مي‌شوند. همچنين با استفاده از تئوري زنجيره ماركوف مرتبه اول، دوم و پنجم و ماتريس احتمال انتقال در پنجك‌هاي درآمدي، الگوي احتمالي كه توزيع درآمد از آن پيروي مي‌كند مورد بررسي و پيش‌بيني قرار مي‌گيرد. با توجه به فقدان داده‌هاي پنل بلندمدت در ايران، اين هدف با تركيب داده‌هاي مقطعي بودجه خانوار سال‌هاي 1363 تا 1392 و با ساخت داده‌هاي شبه‌پنل انجام شده است. نتايج نشان مي‌دهد احتمال گذار از يك پنجك درآمدي معين به همان پنجك در زمان‌هاي متوالي بسيار بالاست كه بيانگر تحرك كم و پايداري و ابقاي هر وضعيت مي‌باشد. همچنين نتايج شاخص‌هاي تحرك درآمدي حاكي از انعطاف‌پذيري كم و توزيع نامتقارن فرصت‌هاي زندگي است.