بررسي تأثير سطوح مختلف نهادي بر جذب سرمايه‌گذاري خارجي در كشورهاي حوزه سند چشم‌انداز

در اين مطالعه تأثير سطوح مختلف نهادي بر جذب FDI در كشورهاي حوزه سند چشم‌انداز (كشورهاي جنوب غرب آسيا) طي دوره 2014-2007 مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور، از چارچوب نظري ويليامسون استفاده شد. وي معتقد است در بررسي عملكرد اقتصادي با چهار سطح از تحليل مواجه‌ايم كه سطح دوم و سوم آن با عوامل نهادي مرتبط است. در اين مطالعه با بررسي ويژگي‌هاي سطوح نهادي، از شاخص حكمراني خوب براي سنجش سطح نهادي دوم و از شاخص سهولت فضاي كسب‌وكار براي اندازه‌گيري سطح نهادي سوم استفاده شد. در ادامه با معرفي الگوي كمي و برآورد آن در قالب داده‌هاي پانلي با رويكرد سيستمي GMM، اين نتيجه حاصل شد كه بهبود در فضاي كسب‌وكار و همچنين چهار مؤلفه«كيفيت و چگونگي تنظيم مقررات»، «حاكميت قانون»، «كنترل فساد» و «كارآمدي دولت» از شاخص حكمراني خوب كه بر نقش دولت‌ها در تقويت امنيت حقوق مالكيت و ايجاد محيط مناسب براي فعاليت‌هاي اقتصادي دلالت داشته، در جذبFDI  مؤثرند. نتايج نشان داد اصلاحات نهادي در سطح خرد يا كلان به تنهايي نمي‌توانند در جذب FDI مؤثر باشند و بايد به اصلاحات سطح نهادي خرد و اصلاحات در مؤلفه‌هايي از سطح نهادي كلان كه بر سطح نهادي خرد مؤثرند، توجه شود. همچنين توليد ناخالص داخلي و نرخ ارز تأثير مثبت و معنادار و نرخ تورم تأثير منفي و معنادار بر جذب FDI دارند كه مطابق با انتظارات تئوريك بود.