آسيب‌شناسي قانون هدفمند كردن يارانه‌ها؛ ازمنظر مباني نظري و اجراي آن

در اين مقاله تلاش شده ضمن بازخواني خواستگاه‌ها و دلايل تدوين و اجراي قانون هدفمند كردن يارانه‌ها و بررسي عملكرد قانون مذكور به اين سؤالات اساسي پاسخ داده شود اولاً تا چه ميزان اهداف در نظر گرفته شده براي هدفمندي يارانه‌ها در كشور محقق شده است؟ ثانياً آيا اساساً قانون هدفمندي يارانه‌ها ازمنظر مباني نظري از جامعيت و استحكام كافي براي تحقق اهداف آن برخوردار بوده است يا خير؟          در اين راستا تلاش شده با استفاده از روش كتابخانه‌اي و محاسبات برآمده از اطلاعات جمع‌آوري شده، پاسخ سؤالات تحقيق به شيوه تحليلي ـ توصيفي استخراج شود.                 نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد، قانون هدفمندي يارانه‌ها (مصوب 1388) در دستيابي به اهداف از پيش تعيين شده خود از قبيل افزايش بهره‌وري انرژي، كاهش شدت انرژي و مصرف سرانه آن و نيز كاهش آلودگي هوا ناكام بوده است. همچنين محاسبه حجم يارانه ضمني انرژي قبل و بعد از قانون هدفمندي نشان مي‌دهد اين قانون تأثيري بر كاهش حجم يارانه در اقتصاد ايران نداشته و هدفمند كردن يارانه‌ها فشارها را بر بودجه عمومي دولت كاهش نداده است. همچنين استدلال شده است كه قانون هدفمندي يارانه‌ها، با توجه به نقاط ضعف و اشكالاتي كه در مباني و منطق آن وجود دارد، ظرفيت لازم و كافي براي تحقق اهداف تعيين شده را ندارد.