ارزيابي برنامه‌هاي پنج‌ساله توسعه كشور ازمنظر تحقق اهداف اقتصادي سند چشم‌انداز

سند چشم‌انداز بيست‌ساله جمهوري اسلامي ايران در سال 1384 با هدف تبديل به كشوري توسعه‌يافته با جايگاه اول اقتصادي، علمي و فناوري در بين كشورهاي آسياي جنوب غربي ابلاغ شد. مقاله حاضر با تحليل عملكرد برنامه‌هاي پنج‌ساله توسعه ايران به ارزيابي تحقق اهداف كلان اقتصادي سند چشم‌انداز مي‌پردازد. از‌اين‌رو سياست‌ها، اهداف و عملكرد اقتصادي برنامه‌هاي توسعه بعد از انقلاب اسلامي براساس محورهاي ششگانه اصلي توليد و بهبود رفاه جامعه، شاخص‌هاي پولي و كنترل تورم، اشتغال‌زايي و بهره‌وري، توزيع درآمد و فقرزدايي، جهاني شدن اقتصاد و بخش تجارت خارجي و بالاخره اندازه و حضور دولت و بخش خصوصي در اقتصاد، از دو منظر تحليل توصيفي و كيفي و تحليل مقايسه‌اي براساس توليد شاخص‌هاي تركيبي ارزيابي مي‌شود.          طبق نتايج به‌دست آمده از ساخت شاخص تركيبي محورهاي ششگانه اصلي براي برنامه‌هاي پنج‌ساله توسعه (از برنامه اول تا پنجم توسعه) به روش فاصله از مرجع مشاهده مي‌شود كه در مقايسه عملكرد برنامه‌هاي توسعه ازمنظر جهت‌گيري به‌سمت تحقق اهداف اقتصادي سند چشم‌انداز، بيشترين هم‌راستايي و بهترين عملكرد به‌ترتيب در برنامه‌هاي سوم توسعه (ميانگين رتبه: 1.83)، برنامه اول توسعه (ميانگين رتبه: 2.5)، برنامه دوم توسعه (ميانگين رتبه: 3.33)، برنامه پنجم توسعه (ميانگين رتبه: 3.5) و بالاخره برنامه چهارم توسعه (ميانگين رتبه: 3.83) وجود دارد.