ديپلماسي تقنيني كنگره آمريكا در قبال جمهوري اسلامي ايران (بررسي موردي تحريم‌ها)

يكي از پژوهش‌هاي راهبردي ـ كاربردي در حوزه سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران، شناسايي ماهيت و عناصر تأثيرگذار بر ديپلماسي خاورميانه‌اي آمريكا در قبال ايران است. اين مقاله به‌دنبال كنكاش نقش كنگره در سياست خارجي آمريكا در هشت سال رياست جمهوري باراك اوباماست. اين دوره با پوست‌اندازي انديشه سياسي نومحافظه‌كاري در آمريكا و تلاش نئوكان‌ها براي تأثيرگذاري بر كنگره مصادف شده بود. به همين دليل به‌تدريج از سال 2009، سياست خارجي كنگره آمريكا در قبال ايران به سمت ديپلماسي تهاجمي و مداخله‌گرايانه گام برمي‌دارد، به‌طوري‌كه از ابتداي شروع كنگره صدويازدهم (ژانويه 2009) تا پايان فعاليت كنگره صدوچهاردهم (ژانويه 2017) نزديك به 100 لايحه تحريمي عليه ايران در كنگره مطرح مي‌شود. به‌دليل افزايش تأثيرپذيري رهبران و قانونگذاران شاخص كنگره از انديشه سياسي نومحافظه‌كاري، سياست خارجي كنگره آمريكا در قبال جمهوري اسلامي ايران در هشت سال رياست جمهوري باراك اوباما به‌تدريج به سمت ديپلماسي پيشدستانه، تهاجمي و مداخله‌گرايانه متمايل مي‌شود. اين تحقيق به‌دنبال آن است كه با استفاده از روش توصيفي ـ تحليلي و با كمك جمع‌آوري اطلاعات از طريق اسنادي و كتابخانه‌اي، ضمن بررسي سازوكارهاي ديپلماسي پارلماني آمريكا، دلايل و تبعات تغيير رويكرد كنگره آمريكا به سمت ديپلماسي پيشدستانه را بررسي كند.