بررسي آثار رفاهي هدفمندسازي يارانه‌ها در ايران (مطالعه موردي استان‌هاي تهران و اصفهان)

هدف اين مطالعه بررسي آثار رفاهي هدفمندسازي يارانه طي دوره 1394-1378 است. اين مهم با بهبود كيفيت زندگي ناشي از افزايش درآمد و مخارج مصرفي افراد ميسر مي‌شود. بدين‌منظور، در اين مطالعه‌ با استفاده از نرم‌افزار استاتا و روش ديتون و پاكسون (1997) مدل ادوار زندگي خانوارهاي استان‌هاي تهران و اصفهان را بررسي كرده است.نتايج حاصل از تفكيك مخارج مصرفي خانوارها به اثرات زمان نشان مي‌دهد، روند مخارج مصرفي خانوارهاي تهراني قبل و بعد از هدفمندسازي يارانه‌ها منظماست، ولي روند مخارج مصرفي خانوارهاي اصفهاني قبل از هدفمندسازي يارانه‌ها منظم بوده، اما بعد از آن نامنظم شده است. ضمناً، مخارج مصرفي خانوارهاي اصفهاني قبل از هدفمندسازي يارانه‌ها در برخي از سال‌ها (1383، 1386 و 1389)، بيشتر از خانوارهاي تهراني و در يك سال‌ (1382) كمتر بوده است. به‌علاوه، ميزان متوسط مخارج مصرفي خانوارهاي استان اصفهان در كل دوره و همچنين بعد از هدفمندي يارانه‌ها بالاتر از خانوارها در استان تهران بوده و متوسط مخارج مصرفي خانوارهاي آنها دركل دوره رشد داشته است ولي در استان تهران چشمگير نيست.