بررسي تاثير نااطميناني تورمي بر نسبت فداكاري در كشورهاي در حال توسعه

سياستگذاران همواره نگران قرباني شدن رشد اقتصادي و افزايش بيكاري و از دست دادن منابع مالي حاصل از ماليات تورمي در نتيجه سياست هاي ضدتورمي بوده اند. نسبت فداكاري، زيان انباشته در توليد واقعي را درنتيجه 1 درصد كاهش در تورم اندازه گيري مي كند. تورم در ذات خود و به خصوص در نرخ هاي بالاتر، نااطميناني به همراه دارد. هدف اصلي اين مطالعه بررسي تأثير نااطميناني تورمي بر نسبت فداكاري ۳۱ كشور در حال توسعه، با استفاده از متوسط داده هاي تورم، نااطميناني تورمي و درجه باز بودن اقتصاد طي دوره ۱۹۸۱-۲۰۱۵ است. نااطميناني تورمي با استفاده از روش واريانس ناهمساني شرطي خود رگرسيون تعميم يافته مدل سازي شده است. نتايج حاكي از وجود رابطه مثبت و معنادار بين تورم و نااطميناني تورمي با نسبت فداكاري است، به نحوي كه نااطميناني تورمي بيشتر از خود تورم بر نسبت فداكاري تأثير مي گذارد. همچنين درجه باز بودن اقتصاد نتوانست نقشي در توضيح نسبت فداكاري ايفا كند و از لحاظ آماري بي معناست. تورش ها و نااطميناني تورمي با ايجاد چسبندگي ها سرعت تورم زدايي را كاهش مي دهد و احتمالً نسبت فداكاري را بزرگ تر مي كند. ازين رو توصيه مي شود سياستگذاران، سياست هاي ضد تورمي را با لحاظ هزينه كاهش توليد در بخش حقيقي اقتصاد و با كنترل انتظارات تورمي و نا اطميناني ها دنبال كنند.