كليدواژه :
سوره‌هاي آغازين قرآن , تفسير تربيتي , عوامل تربيت , تربيت قرآني
چكيده فارسي :
زبان قرآن، زبان آموزش تربيت‌مدار با نگاه تربيت عملي است. هدف نزول قرآن تربيت و تحول فرهنگي همه جانبه است. تربيت، داراي ابعاد، اصول، فروع، عوامل و لوازمي است. در تربيت قرآني فقط به جنبه شكوفايي فرد و جامعه توجه نشده، بلكه براي به بار نشستن انسان و كمال يافتن او، به چالش‌هاي پيش‌رو، آفت‌ها و آسيب‌ها و روش‌هاي تربيت و آماده‌سازي رهبر جامعه و مبلغان نيز عنايت تمام شده است؛ زيرا امر تربيت با همه اين‌ها پيوند دارد و محققان بايد تلاش كنند تا آنها را از لابه‌لاي آيات و سوره‌ها استخراج نمايند. در اين مقاله تلاش شده، بنيادي‌ترين عوامل تربيت در پنج سوره آغازين نزول مورد بررسي قرار گيرد. رابطه متقابل انسان با خدا، تقوا، اصلاحات فردي و اجتماعي، انذار و بشارت، تذكر و يادآوري، رابطه فقر مطلق با غني مطلق، پيش‌بيني تهديدها و راهكارهاي مقابله با آن، توجه ويژه به راهنما در مراحل گوناگون، از جمله عواملي است كه به آن توجه شده است.
چكيده لاتين :
The Qur'anic language is the language of an education-based teaching with a practical training consideration. The goal of the Qur'an lies in a comprehensive cultural education and evolution. Education has dimensions, principles and consequences. As regarded in the Qur'anic education, it is not enough for man and society to flourish and develop, challenges, dangers, obstacles in the way and other agents and grounds have been considered also. Because education is based upon all of these elements and religious scholars must try to extract them from the Quranic verses. In this paper, it has been tried to study the most fundamental factors of education in the five surahs descended at first. The relationship between man and God, piety, personal and social reforms, preaching, noticing and remembering, the relationship between absolute poverty and absolute richness, prediction of threats and solutions for it, special attention to the leader at various stages may be counted among those notable factors considered by the surahs.
