رابطه خود اثربخشي و جهت گيري مذهبي با هوش فرهنگي و هوش معنوي در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز

هدف پژوهش حاضر رابطه خود اثربخشي و جهت گيري مذهبي با هوش فرهنگي و هوش معنوي در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي اهواز است. حجم نمونه مورد مطالعه 380 نفر بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از چهار پرسشنامه خود اثربخشي، پرسشنامه جهت گيري مذهبي، پرسشنامه هوش فرهنگي و پرسشنامه هوش معنوي، پرسشنامه استفاده گرديد. اين تحقيق از نوع همبستگي بود و براي تحليل آماري داده ها از ضريب همبستگي ساده (پيرسون) و تحليل كانوني استفاده شد. نتايج تحليل داده هاي اين پژوهش نشان داد كه بين خود اثربخشي با هوش فرهنگي در سطح ( 05 / p<0 ) در دانشجويان رابطه معني دار وجود دارد. (p<0/0001 و 56 / R=0 ) بين خود اثربخشي با هوش معنوي در سطح ( 05 / p<0 )در دانشجويان رابطه معني دار وجود دارد ( 0001 / p<0 و 53 / R=0 ). بين جهت گيري مذهبي با هوش فرهنگي در سطح ( 05 / p<0 )در دانشجويان رابطه وجود دارد. (0001 / p<0 و 42 / R=0 ). بين جهت گيري مذهبي با هوش معنوي در سطح ( 05 / p<0 )در دانشجويان رابطه وجود دارد ( 0001 / p<0 و 0/4 =R ). بين خود اثربخشي و جهت گيري مذهبي با هوش فرهنگي و هوش معنوي در دانشجويان رابطه وجود دارد.