معناشناسي قرآني «حلم» و «كظم غيظ» با رويكرد تفسيري

Quranic Semantics of Patience and Control of Wrath with an Interpretative Approach

كاربرد «حلم» به‌عنوان صفت مشترك خدا و انسان در قرآن كريم و عدم كاربرد صفت «كظم غيظ» در مورد خداي متعال حكايت از يك تفاوت معنايي در اين دو واژه، بهويژه در مورد خدا دارد؛ چنين تفاوتي ميتواند پاي مسئله تفاوتهاي معنايي اين دو واژه را در قرآن و به ويژه در نسبت با حضرت باري تعالي به‌ميان آورد. واژه «حلم» و «كظم غيظ» در يك معناي عام بيانگر حالت بازدارندگي و حبس در واجد اين صفات است اما كاربرد صفت حلم در مورد انسان و خدا به شكل مشترك است و «كظم غيظ» به‌عنوان يك صفت خاص انساني است. از مهمترين منابعي كه مي تواند ما را به فهم دقيق تر معناي اين دو واژه و تفاوت هاي آن نائل سازد، مطالعه تفسيري و بهره مندي از منابع تفسيري است، اين منابع نشان ميدهد واژه «حلم» و «كظم غيظ» امكان تحقق در ذات باري تعالي ندارد.

The use of patience as a common attribute between God and human in the Holy Qur'an and the avoidance of attributing the control of wrath to the Almighty God denote a difference of meaning between the two word and the phrase, especially in the case of God; such a difference can be taken as a reason for studying the semantic differences between the two in the Qur'an and, in particular, in relation to The Almighty. The word and phrase patience and control of wrath in a general sense denote a deterrence and self-control in the one qualified with, but patience has been used in man and God is both, while and control of wrath has been regarded as a specific human state. The most important sources that can help us to more accurately understand the meaning of these two words and their differences are interpretative study and the use of interpretive sources, these sources indicate that neither the word patience and nor the phrase control wrath may be realized in Divine Essence.