تأثير آموزش گفتار نشانه‌دار بر آگاهي واج‌شناختي كودكان كم‌توان ذهني

The Effect of Cued Speech on Phonological Awareness in Children with Educable Intellectual Disability

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش گفتار نشانه‌دار بر افزايش آگاهي واجي و زير‌ مقياس‌هاي آگاهي واجي (ناميدن و حذف واج آغازين، شناسايي كلمات داراي واج آغازين يكسان، ناميدن و حذف واج پاياني، شناسايي كلمات داراي واج پاياني يكسان و حذف واج مياني) كودكان كم‌توان ذهني آموزش‌پذير بود. روش‌بررسي: اين مطالعه، شبه‌تجربي از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. تعداد 10 نفر از كودكاني كه داراي اين شرايط هوشي تشخيص داده شده بودند به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌ طور مساوي در دو گروه آزمايش و كنترل همتا‌سازي شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامهٔ آگاهي واج‌شناختي) سليماني 1387) بود. برنامهٔ آموزش گفتار نشانه‌دار در قالب 40 جلسهٔ نود دقيقه‌اي در گروه آزمايشي اجرا شد. در پايان دورهٔ آموزشي دو گروه پرسشنامهٔ مذكور را به‌عنوان پس‌آزمون تكميل كردند. يافته‌ها: بررسي و تحليل نتايج با استفاده از نمرهٔ افزوده و آزمون تي، بيانگر تأثير آموزش گفتار نشانه‌دار بر افزايش آگاهي واج‌شناختي و زير‌مقياس‌هاي آن، شامل ناميدن و حذف واج آغازين، شناسايي كلمات داراي واج آغازين يكسان، شناسايي كلمات داراي واج پاياني يكسان و حذف واج مياني بود (0٫05). نتيجه‌گيري: به‌صورت كلي يافته‌ها نشان دادند كه آموزش گفتار نشانه‌دار به كودكان كم‌توان ذهني، مشكلات خواندن اين كودكان را كاهش داده و از مشكلات ارتباطي در حيطهٔ خواندن پيشگيري به عمل آورده است.

Objective: This research aimed to study the effect of Cued Speech teaching on raising phonological awareness in children with educable intellectual disability by studying the subunits of phonological awareness: syllable segmentation, alliteration, naming, matching the starting phonemes and phoneme deletion and rhythm. Methods: This was a quasi-experimental study with pretestposttest study with control group. Ten children with educable intellectual disability were chosen and divided into two equally populated groups, the experimental group and the control group. The ‘1378 Solaymani Phonological Awareness Questionnaire’ was used in the beginning and at the end of the study for both groups. We held 40 sessions of Cued Speech training (90 minutes each) for the experimental group. Results: Analysis of data with added score and t-test revealed that phonological awareness skills and its subunits including syllable segmentation and rhythm had significantly improved in the experimental group (p<0.05). However, no significant effect was observed in their alliteration. Conclusion: According to our results, teaching Cued Speech to children with educable intellectual disability improves their phonological skills and prevents communication problems associated with reading.