بررسي تطبيقي انتخاب طالوت به‌عنوان پادشاه بني‌اسرائيل در تفسير قرآن و عهد عتيق

A Comparative Study of Talut`s Raising up as the King of the Children of Israel in the Quran and the Old Testament

شبهه اقتباس قرآن كريم از عهدين يكي از شبهات اساسي مستشرقان به قرآن است. يكي از دلايل قائلان به اين شبهه، شباهت‌هايي است كه بين قرآن و عهدين وجود دارد و برخي موارد آن در قصص قرآن و داستان‌هاي عهد عتيق جلوه‌گر شده است. با مقايسه تطبيقي تفسير قصص قرآن و داستان‌هاي عهد عتيق و استخراج تفاوت‌هاي آن مي‌توان به اين شبهه پاسخ گفت. يكي از اين نقل‌هاي مشترك، حكايت درخواست پادشاه توسط بني‌اسرائيل است كه در نتيجه خداي متعال فردي را به‌عنوان پادشاه قوم برمي‌گزيند. اين فرد در قرآن «طالوت» و در عهد عتيق «شائول» نام دارد. در اين قصه شباهتي اندك و تفاوت‌هايي بسيار ميان نقل قرآن و عهد عتيق مشاهده مي‌شود؛ شيوه نقل حكايت و قصص در قرآن و عهد عتيق متفاوت است و پيامبران و شخصيت‌هاي برجسته در عهد عتيق هيچ‌گونه تقدسي ندارند. قرآن داشتن تخصص و دانش و همچنين توانايي و قدرت جسماني را شرط لازم براي رهبري مي‌داند ولي در عهد عتيق فقط به قدرت جسماني اشاره شده است. روايات تفسيري و بيان تفاسير نيز در اين زمينه گاه هم‌سو با عهد عتيق و گاه متفاوت با آن است.

One essential doubt of the orientalist lies in the claim knowing the Quran as taking materials from the Old Testament and the New Testament. One reason for the claim is the similarities found between the Qur'an and the Testaments, some of which have been manifested in the stories mentioned in the Quran's and in the Old Testament. Studying the commentary of the stories in the two books comparatively and perceiving the differences, one will find the truth as being contrary to the claim. One common story of the two is that on which the children of Israel have demanded God to send them a king and so did He. The king is named Talut in the Quran and Saul in the Old Testament. In this story, there is little similarity and numerous dissimilarities between the Qur'anic verses and what said in the Old Testament. The style of the Quranic statement and stories differs from that in the Old Testament; in addition, there may not be found any sanctity for prophets and great figures in it. The Qur'an considers knowledge, expertise, ability and physical power as necessary for a religious leader; the Old Testament, however, regards physical strength to be necessary only. Interpretative narratives and the expressions of commentaries of the story may be viewed similar in some cases and different in some others.