رابطه هوش معنوي و جهت گيري مذهبي با بهزيستي روانشناختي و اضطراب وجودي در دانشجويان

هدف پژوهش حاضر رابطه هوش معنوي و جهت گيري مذهبي با بهزيستي روانشناختي و اضطراب وجودي در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهوازاست. حجم نمونه مورد مطالعه 380 نفر بودند كه به روش نمونهگيريتصادفيطبقه اي انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از چهار پرسشنامه هوش معنوي، پرسشنامه نگرش مذهبي، پرسشنامه بهزيستي روانشناختي و پرسشنامه اضطراب وجودي استفاده گرديد. اين تحقيق از نوع همبستگي بود و براي تحليل آماري داده ها از تحليل كانوني استفاده شد. نتايج تحليل داده هاي اين پژوهش نشان داد كه هر 4 نوع آزمون مربوط به تحليل واريانس مربوط به تحليل كانوني بين متغيرهاي هوش معنوي و جهت گيري مذهبي با بهزيستي روانشناختي و اضطراب وجودي به جرأت مي توان گفت بين متغيرهاي مورد پژوهش در اين فرضيه مطلقاً رابطه معنادار است و اين متغيرها بر روي هم اثرگذار است و مي توانند بر روي هم تأثير مثبت و مستقيمي داشته باشند. به عبارت ديگر ضريب همبستگي كانوني 97/0 و انحراف معيار آنها 93/0 بوده. البته ارزش ذره آنها 14.35 گزارش داده شده و اين بدان معناست كه ضريب همبستگي كانوني در ريشه اول تقريباً 97 /. شده و اين يعني رابطه بسيار اثرگذار و معني دار بين متغيرها وجود داشته.