بررسي پيوست يا گسست معنايي در تفسير آيات 50 تا 54 سوره يوسف

An Exegetic Study on Semantic Conjunction or Disjunction in the Verses 50 to 54 of the Yusuf (a)

سياق و توجه به قرائن متصل و منفصل از جمله مهم‌ترين معيارهاي تفسير روشمند آيات قرآن كريم است كه با تأمل در آنها مي‌توان صحت و سقم ديدگاه‌هاي مفسران قرآن را ارزيابي نمود. از نمونه آيات قرآني كه مفسران و مترجمان قرآن در فهم و تحليل آن اختلاف‌نظر جدي دارند آيات 52 و 53 سوره يوسف است كه گروهي از مفسران اين دو آيه را سخن حضرت يوسف× دانسته و سعي در توجيه آن نموده‌اند و گروه ديگر آن را ادامه سخن زليخا دانسته و در اثبات آن كوشيده‌اند. پژوهش حاضر با بررسي و ارزيابي ديدگاه‌هاي دو گروه و نقد و تحليل دلايل ايشان در پايان، بر اين باور است كه با توجه به قرائن متصل و منفصل، آيات مزبور همان ادامه سخن زليخا است.

Texture and conjunctive and disjunctive Context may be regarded as the most notable norms of a systematic commentary of the holy Quran on which one may assess commentators` views. The verses 52 and 53 of Yusuf are known among the most disputable cases of the Quranic verses that have divide the commentators and translators of the Quran into two opposite groups. Some have viewed the verses as Yusuf`s while some other as Zolaikha`s speech. This paper, studying and assessing the two views and their reasons, has centered on conjunctive and disjunctive context has viewed them as Zolaikha`s speech.