كليدواژه :
تمرين هوازي زيربيشينه , سالمند , كنترل ادراري , تعادل , ظرفيت هوازي
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: با افزايش جمعيت سالمندان، شيوع ناتوانايي‌هاي جسماني نيز در حال افزايش است كه اين امر، توجه سيستم‌هاي مراقبتي، بهداشتي و اجتماعي را به خود معطوف كرده است. از جمله مشكلات شايع در دوران سالمندي كاهش تعادل و اختلال پوسچر، بي ثباتي مفصل، كاهش عملكرد عصبي عضلاني، توده عضله، قدرت، استقامت حركتي، ظرفيت هوازي و افزايش بي‌اختياري و تكرر ادراري است. هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثر تمرين‌هاي هوازي زيربيشينه بر كنترل ادراري، تعادل و ظرفيت هوازي زنان سالمند است.
روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي مي‌باشد كه به صورت ميداني در دو مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش، زنان داراي مشكلات بي‌اختياري ادراري شهر اروميه بودند كه پس از اعلام فراخوان در مراكز بهداشت به طور داوطلبانه براي همكاري در پژوهش شركت كردند. 24 نفر از زنان با دامنه سني 60 تا 65 سال مطابق با معيار‌هاي ورود به پژوهش، انتخاب و 24 ساعت قبل از شروع تمرين با روش اجراي پژوهش آشنا و سپس رضايت‌نامه و پرسشنامه بي‌اختياري ادراري را تكميل نمودند. آزمودني‌ها به‌صورت تصادفي به 2 گروه تمرين هوازي و كنترل تقسيم و 24 ساعت قبل از شروع برنامه ورزشي پرسشنامه‌هاي سلامت و بي اختياري ادراري را تكميل كردند. گروه تجربي تمرين‌هاي 12 هفته‌اي هوازي را انجام داده و 24 ساعت بعد از جلسه ششم و دوازدهم تمرين دوباره پرسشنامه‌هاي مربوطه را تكميل نمودند. ابتدا از آزمون K-S از طبيعي بودن داده‌ها اطمينان حاصل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تي همبسته و آناليز واريانس يك طرفه تجزيه و تحليل شدند.
يافته‌ها: در گروه هوازي بعد از 12 هفته تمرين هوازي در مقادير حجم و تكرر ادراري آزمودني‌ها تفاوت معني‌داري وجود نداشت(1=p)، ولي در اندازه تعادل ايستاي چشم بسته(001/0=p)، تعادل ايستاي چشم باز(001/0=p)، تعادل پويا(001/0=p) و ظرفيت هوازي(001/0=p) تفاوت معني‌داري مشاهده گرديد.
نتيجه‌گيري: تمرين‌هاي هوازي زيربيشينه اثر معني‌داري بر بي‌اختياري و تكرر ادراري زنان سالمند ندارد، ولي با توجه به تأثيرگذاري بيشتر بر ظرفيت هوازي و تعادل زنان سالمند، پيشنهاد مي‌شود از اين روش تمريني براي بهبود عوارض مربوط و كيفيت زندگي اين قبيل افراد استفاده گردد.
چكيده لاتين :
Background & aim: With the increasing number of elderly people, the prevalence of physical disabilities is increasing, which has caught the attention of care, health and social systems. One of the common problems in aging is the reduction of balance and posture disorder, joint instability, decreased muscle nervous function, muscle mass, strength, motor endurance, aerobic capacity, and increased incontinence and urinary frequency. The purpose of the present study was to investigate the effect of subarachnoid aerobic exercises on urinary control, balance and aerobic capacity of elderly women.
Methods: The present is a case-control study was conducted in two stages: pre-test and post-test. The statistical population of the study were women with urinary incontinence problems in Urmia who volunteered to participate in this research after being called in health centers. Based on the criteria for entering the study, twenty-four women aged 60 to 65 years old were selected. Familiarization with the method of conducting the study was done 24 hours prior to the beginning of the training, and then completed with the consent and urinary incontinence questionnaire. Subjects were randomly divided into two groups of aerobic training group and the control group. In the next step, the participants were asked to complete the health and urinary incontinence questionnaires 24 hours before the onset of the exercise program. The experimental group performed 12 weeks of aerobic exercises and completed the questionnaires again 24 hours after the 6th and 12th sessions. First, the K-S test confirmed the naturality of the data. Data were analyzed by paired t-test and one way ANOVA.
Results: No significant difference was seen in the aerobic group after 12 weeks of aerobic training in volume and frequency of subjects (p=1), but in the closed static balance (p=0.001), open eye balance (p=0.001), dynamic balance (p=0.001) and aerobic capacity (p=0.001).
Conclusion: Subarachnoid aerobic exercises had no significant effect on the incontinence and frequency of urination in elderly women. However, due to the greater influence on the aerobic capacity and balance of elderly women, it is suggested that this practice be used to improve the quality of life of these individuals.
