نقش واسطه‌اي اهداف پيشرفت در ارتباط بين ساختار هدف نظام آموزشي و پيشرفت تحصيلي دانشجويان

پژوهش حاضر به منظور بررسي نقش واسطه‌اي اهداف پيشرفت در ارتباط بين ساختار هدف نظام آموزشي و پيشرفت تحصيلي دانشجويان انجام شده است. جامعه پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشكده‌هاي فني و مهندسي 5 دانشگاه سراسري تهران مي‌باشد كه با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي تعداد 400 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده است. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه ساختار هدف كلاسي ميگدلي و پرسشنامه اهداف پيشرفت اليوتومك گرگور مي‌باشد و براي اندازه‌گيري پيشرفت تحصيلي دانشجويان از معدل كل دانشجويان درترم گذشته استفاده شده است. داده‌هاي پژوهش از طريق مدل معادلات ساختاري، مفروضه پژوهش را مورد بررسي قرار دادند. نتايج پژوهش بيان‌كننده اين است كه ساختار هدف با واسطه‌گري كامل اهداف پيشرفت، 23 درصد از تغييرات پيشرفت تحصيلي دانشجويان را تبيين مي‌كنند و به ترتيب اهداف پيشرفت رويكردي- عملكردي، ساختار هدف رويكردي- عملكردي، ساختار هدف تسلطي، اهداف پيشرفت رويكردي- تسلطي، اهداف پيشرفت اجتنابي- تسلطي، اهداف پيشرفت اجتنابي- عملكردي و ساختار هدف اجتنابي- عملكردي، پيشرفت تحصيلي دانشجويان را تبيين مي‌كنند. با توجه به ادراك بيشتر ساختار هدف عملكردي در دانشجويان و هدف گزيني عملكردي آنها، پيشنهاد مي‌شود برنامه‌ريزي ساختار آموزش عالي بيشتر مبتني بر ساختار هدف تسلطي باشد تا با هدايت دانشجويان به سمت اهداف پيشرفت تسلطي، ميزان تعهد آنان را به يادگيري افزايش دهند.