تأثير پيكربندي لوله بر انتشار شعله مخلوط هاي گازي هيدروژن و هيدروكربني در يك حجم ثابت

در تأسيسات صنعتي، لوله‌كشي كارآمد و موثر براي انتقال مواد امري ضروري است. در صنايع فرآيندي با توجه به تاريخچه حوادثِ انفجار گاز كه سبب آسيب‌هاي جدي شده، نگراني‌هاي ايمني ‌وجود دارد. هدف از اين پژوهش تجزيه و تحليل عوامل موثر بر انتشار شعله و تنظيمات مربوط به لوله‌هاي مختلف مي‌باشد. بدين‌منظور، انفجار لوله‌هاي مستقيم، 90 درجه خم، محل اتصال جوش و موانع موجود در مسير بررسي شدند. مخلوط گازهاي هيدروژن، اتيلن، پروپان و گاز طبيعي در طيف وسيعي از غلظت‌ها‌(نسبت تعادل؛ Ф = 0/6-1/4) استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه در حالي كه اختلاف معني‌داري در حداكثر فشار و ميزان افزايش فشار در هر دو نوع ترمينال مورد بررسي وجود ندارد، لوله خم همواره بدترين نتيجه را از لحاظ حداكثر فشار و شعله در انفجارهاي گاز شامل واكنش‌پذيرترين مخلوط‌ها به‌وجود مي‌آورد. علاوه‌بر اين، گزارش دقيق اثرات فشار و امواج انفجار نشان مي‌دهد كه مدت شتاب شعله، جهت شعله و نقطه احتراق اوليه، به قرار گرفتن طول اتصال لوله در امتداد طول لوله بستگي دارد و سبب بر هم خوردن مكانيسم شتاب شعله مي‌شود.

فاقد چكيده مي باشد