رابطه درگيري شناختي با هيجان هاي پيشرفت و خودنظم جويي تحصيلي در دانشجويان كارشناسي ارشد

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين متغير درگيري شناختي با متغيرهاي خودنظم جويي تحصيلي و هيجان هاي پيشرفت بر روي دانشجويان كارشناسي ارشد دانشگاه در شهر تهران انجام گرفت. اعضاي نمونة جامعة آماري شامل 250 نفر از دانشجويان كارشناسي ارشد (101 پسر و 169 دختر) بودن كه به روش نمونه گيري در دسترس از بين دانشجويان كارشناسي ارشد دانشگاه علامه طباطبايي انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها پرسشنامه درگيري شناختى بينتريچ، پرسشنامة هيجان هاي پيشرفت پكران و پرسشنامة خودنظم جويي تحصيلي بينتريچ و ديگروت مورد استفاده قرار گرفت. سپس از طريق نرم افزار 21-SPSS تجزيه و تحليل داده هاي آماري در دو سطح توصيفي و استنباطي انجام شد. نتايج آماري استنباطي نشان داد كه بين درگيري شناختي به عنوان متغير وابسته تحقيق و هيجان هاي پيشرفت رابطه معنادار آماري وجود دارد. اين ارتباط معنادار بين درگيري شناختي و هردو جنبه از هيجان هاي پيشرفت (هيجان هاي مثبت و هيجان هاي منفي) به طور مجزا برقرار است. به اين صورت كه درگيري شناختي با هيجان هاي پيشرفت رابطه مثبت و مستقيم ( 0.194=r) و با هيجان هاي منفي پيشرفت رابطه منفي و معكوس ( 469 . 0 - =r) دارد. همچنين نتايج ديگر تحقيق نشان داد كه درگيري شناختي با متغير مستقل ديگر پژوهش يعني خودنظم جويي تحصيلي نيز رابطة مستقيم و معناداري ( 446 .0=r) دارد.