گونه شناسي باندهاي جرم و فساد در فضاي مجازي

توسعه پديده جهاني فناوري اطلاعات و ارتباطات، تحولي شگرف در ابعاد گوناگون حيات اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، امنيتي و سياسي ايجاد نموده است. اين گسترش رو به رشد فضاي مجازي با توجه به ناشناخته بودن بسياري از اجزاي آن براي عامه مردم به عاملي براي افزايش فرصت‌هاي جنايي بدل گشته است. اين ويژگي توسط مجرمان مجازي مورد سوء استفاده قرار گرفته و شكل‌گيري گروه‌هاي فساد و جرم در اين فضا را به دنبال داشته است. مقاله حاضر شناخت و طبقه بندي جرايم مجازي سازمان يافته و موانعي كه باعث عدم شناخت اين جرايم مي‌باشند را به روش كتابخانه‌اي مورد تحليل و بررسي قرار داده است. سه دسته از گروه‌هاي جرايم سازمان يافته كه از پيشرفت تكنولوژي‌هاي ارتباطي و اطلاعاتي به منظور نقض كنترل‌هاي نظم بخش و قانوني بهره مي‌برند عبارتند از: 1) گروه‌هاي جرايم سازمان يافته سنتي كه از تكنولوژي‌هاي ارتباطي و اطلاعاتي استفاده مي‌كنند تا فعاليت‌هاي مجرمانه خود را تسهيل كنند. 2) گروه‌هاي سازمان يافته مجازي مجرمانه كه به طور اختصاصي به صورت آنلاين عمل مي‌كنند. 3) دسته سوم، از فعاليت‌هايي تشكيل شده است كه مقصود و هدف از آن به خطر انداختن درستي، مقبوليت و اعتماد به رايانه‌ها و سيستم‌هايي است كه به‌اينترنت متصل مي‌شوند و اطلاعات بر روي آنها پردازش مي‌شود. در پايان با توجه به شناخت حاصل شده به منظور كاهش آسيب‌هاي ناشي از باندهاي جرم و فساد پيشنهاد مي‌شود كه بهترين شيوه در جلوگيري از وقوع جرايم رايانه‌اي، آموزش عموم جامعه از يك سو و ايجاد پليس سايبر و تقويت آن به منظور گشت زني در فضاي مجازي از سويي ديگر مي‌تواند به افزايش امنيت در اين عرصه كمك شايان توجهي نمايد.