بررسي تنوع و جمعيت پرندگان خشكي زي حاشيه تالاب ميانگران در دو فصل زمستان و بهار

Study of Diversity and Population of Terrestrial birds in the Margin of Miangharan Wetland in Winter and Spring

در اين بررسي 32 گونه پرنده خشكي زي، از 17 تيره در حاشيه تالاب ميانگران شناسايي شد. شناسايي پرندگان هرماه يك روز از ديماه سال 1395 تا پايان خردادماه سال 1396 با پيادهروي در حاشيه تالاب با دوربين چشمي 10 × 40 زايس و تلسكوپ 15 × 60 به روش مشاهده مستقيم و تمام شماري Total count با هدف بيان اهميت بوم سازگان تالابي ميانگران براي پرندگان خشكي زي انجامشده است. درمجموع 1643 پرنده خشكي زي شمارش شد كه بيشترين تعداد در بهمنماه 386 قطعه و كمترين تعداد در خردادماه 209 قطعه و بيشترين جمعيت پرندگان 970 قطعه در زمستان و كمترين جمعيت در بهار 673 پرنده شمارششده است. بيشترين يكنواختي در اسفندماه 691 / 0 و كمترين يكنواختي در خردادماه 448 / 0 بود. بيشترين تنوع گونهاي مارگالف، شانون، و منهينيك در اسفندماه به ترتيب 926 / 4 ، 807 / 1 و 854 / 2 بود. تنوع β ويتاكر، هريسون و ويليام در بين دو فصل زمستان و بهار صفر بود. ضريب تشابه بين جامعه پرندگان خشكي زي در دو فصل زمستان و بهار 5 / 95 درصد و تفاوت اقليدسي 22 / 125 بود. آزمون t نشان داد تفاوت معنيداري بين جمعيت و تعداد گونه در دو فصل بهار و زمستان باحدود اطمينان 95 درصد وجود ندارد. اين بررسي نشان داد نقش تالاب ميانگران براي تامين زيستگاه براي پرندگان خشكي زي نيز داراي اهميت است و بايستي در مديريت و حفاظت آن مورد توجه قرار گيرند.

In this study, 32 bird species from 17 families on the margin of Miangharan wetland were identified. The identification of birds carried out every month in a day from December 2017 to the end of June 2017 by walking along the edge of the Miangharan marsh with the camera and the telescope through direct observation and the total count method. A total of 1,643 birds was counted, with the highest number in February of 386, and the lowest number in June was 209 individuals, and the highest number of birds was 970 in the winter and the lowest population in the spring of 673 birds. The similarity coefficient between the community of terrestrial birds in winter and spring was 95.5% and Euclidean difference was 125.22. The highest evenness was observed in March (0.691) and the lowest evenness was in June (0.448). The most diversity of Margalf, Shannon, and Menhinink were in March, 926/4, 807/1 and 854/2 respectively. Diversity of Whitaker, Harrison and William were zero in between winter and spring bird communities. The t-test showed that there was no significant difference between population and the number of species in both spring and winter seasons with 95% confidence. These studies have shown that the Miangharan wetland, in addition to protecting and maintaining waterbirds in the winter, is also important for the conservation and provides habitats for terrestrial birds and should be considered in its management.