تجزيه و تحليل ادبي خطبه حضرت زينب (س) در كوفه

Literary Analysis of the Sermon of Hazrat Zaynab in Koffa

خطبه حضرت زينب(س) در اجتماع مردم كوفه با حمد و ستايش خدا و معرفي خود به عنوان دختر پيامبر شروع مي شود و با توبيخ و سرزنش مردم كوفه ادامه و با همين مضمون خاتمه مي يابد. از اين رو، سياق كلي خطبه توبيخ كوفيان است. حضرت زينب(س) گريه ظاهري مردم را زير سوîال مي برند و آنان را بسان احمقي فرض مي كنند كه رشته هاي ايماني خود را بعد از تابيدن محكم، پاره پاره كردند و همه اعمال نيك خود را در نزد خدا ضايع كرده و از اين رو، مستحق خشم خدا و جاودانگي در عذاب شده است. در جاي جاي اين خطبه زيبا، استفاده از ايجاز، مجاز، اقتباسات قرآني و ديگر شيوه هاي بياني، به خصوص استعاره تمثيليه، بسيار چشمگير بوده و به زيبايي خطبه افزوده؛ به گونه اي كه با استفاده از مثل هاي قرآني و شيوه هاي بياني زيبا، اعمال زشت كوفيان به وضوح در نظرشان به تصوير كشيده شده است. فصاحت و بلاغت، ويژگي بارز اين خطبه است و مخاطبان آن تحت تاîثير بيان شيواي حضرت زينب (س) واقع شدند و ايشان با سلاح سحرآميز بيان، به افشاگري و رسوايي دولت اموي پرداختند

The sermon of Hazrat Zaynab in Koffa opens with the praise and worship of God and an introduction of herself as being the daughter of holy Prophet. It continues with reprimanding Koffi's people. Therefore, the overall content is on reprimanding. Hazrat Zaynab called the outwardly sadness and cry of people into question and pictured them as fools who tore the thread of their faith after taking oath and spoiled all their good deeds before God; so, they deserved Anger of God and eternal torture. Metaphors, make references to Quran, abridgment and other figures of speech are very frequent in it. Through these rich and beautiful Quranic metaphors, the ugliness of the deeds of Koffis is depicted very clearly. Eloquence of this sermon is of its prominent features and the ugly face of O'mavi's governorship has been made clear in this sermon.