تأثير آموزش مھارت ھاي تفكر انتقادي بر خودنظم دھي دانش آموزان پايۀ اوّل دورۀ متوسطۀ دوم

پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش مهارت هاي تفكر انتقادي بر خودنظم دهي دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه ي آماري پژوهش را تمامي دانش آموزان پسر پايه ي اول دوره ي متوسطه دوم ناحيه ي دو شهر اردبيل در سال تحصيلي 95-1394 تشكيل مي دادند كه از ميان آنها با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي، 60 دانش آموز انتخاب شده و به طور تصادفي در گروه آزمايش (30 نفر) و گروه كنترل (30 نفر) جايگزين شدند. به شركت كنندگان گروه آزمايش 6 جلسه مهارت هاي تفكر انتقادي آموزش داده شد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه ي خودنظم دهي بوفارد استفاده شد. داده ها با روش آماري كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها نشان داد كه فرضيه ي پژوهش مبني بر تأثير آموزش مهارت هاي تفكر انتقادي بر خودنظم دهي دانش آموزان مورد تأييد قرار گرفته است. بدين صورت كه ميانگين نمره هاي پس آزمون دانش آموزان گروه آزمايش نسبت به دانش آموزان گروه كنترل به طور معناداري در خودنظم دهي بيشتر بود. بنابراين، مي توان نتيجه گرفت كه آموزش مهارت هاي تفكر انتقادي در افزايش خودنظم دهي دانش آموزان تأثير معناداري دارد.