عنوان مقاله :
معناشناسي حديث «لو دليتم بحبل الي الارض لهبط علي الله» و نقد ديدگاه عرفا درباره آن
عنوان به زبان ديگر :
" Traditions and Mystics
پديد آورندگان :
آذرخشي، مصطفي دانشگاه تهران , كاميابي، محمدمهدي دانشگاه قرآن و حديث
كليدواژه :
عرفا , صوفيه , حديث پژوهي , وحدت وجود , علم خداوند
چكيده فارسي :
از جمله مستندات روايي صوفيه، عبارت «لو دُلِيتُم بِحَبلٍ الي الارض لَهَبِطَ عَلَي الله» است. آنها اين روايت را به عنوان شاهدي بر نظريه وحدت وجود و موجود تلقي مي كنند. درباره مآخذ و اسناد اين حديث، بايد گفت كه در منابع حديثي شيعه، حديث مزبور نقل نشده است؛ اما محدثان سني، آن را در تفسير آيات ابتدايي سوره حديد، با اسنادي ضعيف نقل كرده و توضيحاتي در مورد آن بيان داشته اند. مي توان گفت، بر فرض صدور اين حديث از پيامبر ، مراد از آن اشاره به احاطه علم و قدرت خداوند بر همه جاست؛ هم چنانكه برخي محدثان نيز بدان اشاره كرده اند.
چكيده لاتين :
They assert this tradition is a proof on the unity of vojod and
mojod.
About the authenticity of this tradition it should be mentioned that in Shia
traditions this tradition has not been mentioned. But Sunnite tradition
narrators cited this tradition in the beginning verses of Al-Hadid sura by weak
documents.
It can be said in case of saying this tradition by holy Prophet, it refers to
God's knowledge and power which over come everything and everywhere.