تأثير معيارهاي مالي و غيرمالي ارزيابي عملكرد بر انگيزش كاركنان براي مشاركت در تعيين هدف و عملكرد شغلي

هدف از اين پژوهش بررسي تاثير معيارهاي مالي و غيرمالي ارزيابي عملكرد بر انگيزش دروني و بيروني براي مشاركت در تعيين هدف و عملكرد شغلي كاركنان بخش دولتي است. روش پژوهش از نظر نحوه گردآوري داده ها، توصيفي ـ همبستگي است. به منظور جمع آوري داده ها يك نمونه 299 نفره با استفاده از پرسش نامه با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و ارزيابي شد. براي دستيابي به اعتبار پرسش نامه از روايي محتوايي و روايي سازه بهره گرفته شد و براي محاسبه پايايي، ضريب آلفاي كرونباخ به كار رفت كه نشان دهنده پايايي متغيرهاي پژوهش بود. براي آزمون فرضيه ها از مدل يابي معادلات ساختاري و نرم افزار ايموس استفاده شد. نتايج نشان داد كه معيارهاي غيرمالي ارزيابي عملكرد بر انگيزش دروني براي مشاركت در تعيين هدف و انگيزش بيروني براي مشاركت در تعيين هدف تاثير معناداري دارند. معيارهاي مالي ارزيابي عملكرد بر انگيزش دروني براي مشاركت در تعيين هدف تاثير معناداري دارند. انگيزش دروني و انگيزش بيروني براي مشاركت در تعيين هدف، داراي تاثير معناداري بر عملكرد شغلي هستند. معيارهاي غيرمالي ارزيابي عملكرد از طريق انگيزش دروني براي مشاركت در تعيين هدف و انگيزش بيروني براي مشاركت در تعيين هدف تاثير معناداري بر عملكرد شغلي دارند. معيارهاي مالي ارزيابي عملكرد از طريق انگيزش دروني براي مشاركت در تعيين هدف داراي تاثير معناداري بر عملكرد شغلي هستند.

فاقد چكيده مي باشد