نقش دست نگاري استاد در آموزش طراحي

«كُركسيون» به معني اصلاح طرح معماري روي ميز قضاوت، توسّط استاد و دانشجو در ملاقات­هاي آتليه است. مرسوم است كه برخي اساتيد، حرف زدن را كافي دانند، صرفاً از آموزش كلام­محور جهت نقد و كمك به پيشبرد كار دانشجو بهره مي­برند و آموزش عملي دست­نگاري را ناديده مي­گيرند. در اين پژوهش، «دست» و «زبان» به­ عنوان دو دست­مايه­ي بنيادي كركسيون معرّفي مي شود. يافته­هاي پژوهش، «تأمّل موازيِ» معلّم، يعني تأمّل هم­زمان در «پيشبُرد طرح» و «پيشبُرد شاگرد» را براي جلسات كركسيون ضروري مي­داند. تأمّل اوّل، نيازمند «دست­نگاري استاد» بر طرح شاگرد در حضور او، و تأمّل دوم، نيازمند توجّه پنهاني استاد به فرايند «يادگيري تقليدي شاگرد» از دست­نگاري استاد است. اين مقاله، به معلّمان طرّاحي پيشنهاد مي­شود كه همراه با حرف زدن، با خط­كشيدن بر طرح روي ميز، از دانشجو «پشتيباني» كنند.