بررسي تأثير عوامل فردي و سازماني، بر بهره وري پژوهشي اعضاي هيئت علمي دانشگاه تهران

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطۀ عوامل فردي و سازماني با بهره‌وري پژوهشي اعضاي هيئت‌ علمي دانشگاه تهران مي‌باشد. روش‌شناسي: در اين پژوهش كه از نوع كاربردي است، به منظور به منظور انجام آن از روش كتابخانه اي استفاده شده است. جامعۀ پژوهش مورد نظر را 842 عضو هيئت ‌علمي دانشگاه تهران كه در سال 1393، در پايگاه Web of science مقالۀ نمايه‌شده دارند تشكيل مي‌دهد. داده‌هاي مربوط به عوامل فردي و سازماني از مركز فناوري‌هاي مجازي دانشگاه تهران (انفورماتيك) و داده‌هاي مربوط به بهره‌وري پژوهشي از بخش هوش سازماني مركز فناوري‌هاي مجازي دانشگاه تهران و پايگاه ‌Wos‌ استخراج گرديد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد، بين جنسيت و بهره‌وري پژوهشي با معيار تصميم226 .0و آمارۀ آزمون 162 .0 بين متغير سن و بهره‌وري پژوهشي با معيار تصميم (73 .0) و آمارۀ آزمون (62 .0)، بين حوزه‌هاي موضوعي و بهره‌ وري پژوهشي با معيار تصميم (8 .0) و آمارۀ آزمون (119 .0) رابطه وجود ندارد ولي بين مرتبۀ علمي و بهره‌وري پژوهشي اعضاي ‌هيئت ‌علمي ‌با‌ معيار‌ تصميم (3 .0) و آمارۀ آزمون (50 .0) رابطه وجود دارد، به‌دست آمده است. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي دهد كه در حوزه علوم پايه زنان بيشترين توليدات را داشته اند، ولي در ساير حوزه ها توليدات چنداني نداشته اند، همچنين محدوده سني تاثير چنداني در ميزان توليدات نداشته است، اما محل اخذ مدرك و مرتبه علمي تاثيراتي بر بهره‌وري پژوهشي داشته است، يعني هرچه دانشگاه محل تحصيل از سطح بالاتري برخوردار باشد و اعضاي هيئت علمي مرتبه بالاتري داشته باشند توليدات علمي بالاتري دارند.