برآورد تابش كل خورشيد روي سطح فتوولتائيك‌هاي يكپارچه با ساختمان نمونه موردي شهر تهران

توجه به مبحث انرژي چه به لحاظ آلودگي و چه از نظر محدوديت منابع از موضوعات اصلي دهه­هاي اخير به شمار مي­رود و ­بايد تا حد امكان از اتلاف انرژي جلوگيري نمود. افزايش تقاضاي انرژي در كنار نگراني­هاي زيست­محيطي، شرايط مثبتي را براي استفاده از منابع انرژي تجديدپذير مطرح كرده است و همراه با پيشرفت مداوم در فناوري اين منابع متخصصان به دنبال چاره­انديشي براي توليد انرژي به روش­هاي مختلف هستند. توليد برق خورشيدي توسط فتوولتائيك­ها يكي از اين روش­هاي پاك و بدون آلودگي است و انتظار مي­رود در آينده نزديك نقش مهمي را در تقاضاي برق و كاهش گازهاي گلخانه­اي ايفاء كند. ساختمان يكپارچه با فتوولتائيك نيز از راهكارهاي مناسب براي نيل به اين مقصود است؛ در اين ساختمان­ها، پنل­هاي فتوولتائيك به عنوان بخشي از پوسته خارجي ساختمان در فرايند طراحي معماري درنظر گرفته مي­شوند و هدف از آنها استفاده از فضاي نما و بام (با يك تركيب رضايت­بخش) براي توليد انرژي در همان جايي است كه مصرف مي­شود. به دليل وابستگي زياد عملكرد پنل­هاي فتوولتائيك به در دسترس­بودن تابش خورشيد در محل مورد نياز شايسته است كه معماران براي طراحي اين ساختما­ن­ها، درك درستي از تابش خورشيد و ميزان كارايي پنل­هاي فتوولتائيك داشته باشند. از اينرو در اين مقاله ضمن بيان مدل­هاي محاسبه تابش خورشيد ابتدا مدل انتخابي بطور كامل معرفي و سپس با استفاده از اين مدل براي تركيب فتوولتائيك­ها با ساختمان در شهر تهران، ميزان تابش دريافتي از خورشيد روي سطوح مختلف تعيين شده است. بدين ترتيب قابليت تحليل و مقايسه فراهم مي شود و نتايج حاصل از آن مي­تواند راهگشاي طراحي و جهت­يابي مطابق با خورشيد، به منظور دستيابي به بهره­وري بهتر و بازدهي بيشتر از آنها باشد.