بررسي رابطه بين عضويت در شبكه هاي اجتماعي مجازي و رضايت زناشويي در بين زنان و مردان متاهل

در پژوهش حاضر به بررسي رابطه بين عضويت در شبكه هاي اجتماعي و رضايت زناشويي پرداخته شده است . هدف پژوهش ، تعيين رابطه بين عضويت در شبكه هاي اجتماعي و رضايت زناشويي در بين زنان و مردان متاهل شهرستان بافق مي باشد . روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است . جامعه آماري شامل كليه افراد عضو و غيرعضو در شبكه هاي اجتماعي است كه با توجه به گستردگي جامعه آماري ، با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تك مرحله اي ، از هر محله شهرستان ، 20 نفر به طور تصادفي انتخاب كه در مجموع 100 نفر (53نفر غير عضو ، 47 نفر عضو. 62 نفر زن و 38 نفر مرد) از زوجين 25 تا 40 ساله در اين پژوهش شركت نموده اند . در اين پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته ي شبكه هاي مجازي و رضايت زناشويي انريچ (1986) استفاده شده است . جهت آزمون فرضيات تحقيق از روش همبستگي و آزمون t ؛ و جهت تعيين كفايت متغير عضويت در شبكه هاي اجتماعي جهت پيش بيني رضايت شغلي از شاخص ضريب تعيين استفاده شده است ؛ نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد كه ميزان رضايت زناشويي افراد عضو در شبكه هاي اجتماعي از افراد غيرعضو در اين شبكه ها كمتر و عضويت در شبكه هاي اجتماعي باعث كاهش رضايت زناشويي در دراز مدت مي گردد . بنابراين فرضيات تحقيق مورد تاييد قرار مي گيرد .