بررسي شرايط بيو كليمايي زمستان گذراني كلني هاي زنبور عسل در استان اصفهان

Survey of overwintering bioclimatic conditions of honey bee colonies in Isfahan province

يكي از جنبه هاي نگهداري و پرورش زنبور عسل مطالعه و شناخت شرايط بيوكليماي آن است. هماهنگ كردن فعاليت هاي زنبورداري با عوامل محيطي و الگوهاي زماني و مكاني آن يكي از جنبه هاي اساسي در مديريت زنبورداري است. در راس عوامل محيطي، شرايط آب و هوا نقش اساسي درايجاد تعادل بين زنبور عسل، محيط زيست گياهي و بيماري هاي زنبور عسل ايفا ميكند.از بين متغيرهاي اقليم شناختي عامل دما نقش كليدي را در اين زمينه بازي ميكند. سيكل فصلي زنبورداري در مناطق معتدل نشان دهنده وجود دو فصل متمايز فعال و غير فعال از منظر زنبورداري ميباشد. در استان اصفهان ماههاي آبان، آذر، دي و بهمن، فصل غير فعال ميباشد. يكي از مسائل مهم در مديريت كلني هاي زنبورعسل استقرار آنها در فضاي باز در فصل غير فعال در نواحي است كه حداقل مصرف زمستانه عسل برقرار باشد. نتايج اين پژوهش بر اساس تحليلهاي انحراف از شرايط بهينه در محيط GIS نشان ميدهد كه بهترين حد ارتفاعي براي زمستانگذراني كلني هاي زنبور عسل در استان اصفهان در مناطق كوهپايه اي( ارتفاع 1400 متر و اطراف آن) است. با رعايت اين امر در مصرف سالانه صدها تن عسل صرفه جويي خواهد گرديده و منجر به بهره وري بيشتر و بازده اقتصادي بالاتر براي زنبورداران اين منطقه خواهد بود.