تاثير مدل وزن دهي و نمره كل سازي سوابق تحصيلي بر كارايي گزينش داوطلبان ورود به دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي كشور

هدف از پژوهش حاضر شناسايي وزن هريك از دروس سوابق تحصيلي و نمره كل سازي براساس رويكردهاي روانسنجي تحليل عاملي و مدل پيوسته IRT و رويكردهاي مبتني بر نظر متخصصان تاپسيس و AHP، و همچنين مقايسه اثر مدل وزن دهي بر واريانس، پايايي و روايي پيش بين نمرات كل سوابق تحصيلي بود. روش پژوهش حاضر تركيبي بود. به منظور اجراي پژوهش در بخش اول 11 آيتم(دروس) سوابق تحصيلي از گروه متخصصان مورد نظرخواهي قرار گرفت و با استفاده از تكنيك هاي تاپسيس و AHP وزن دهي و اولويت بندي شد. در بخش دوم ابتدا نمرات دروس نهايي سال سوم متوسطه داوطلبان و پذيرفته شدگان رشته هاي روانشناسي و مشاوره در دانشگاه هاي سراسر كشور در گروه علوم انساني از سازمان سنجش آموزش كشور دريافت شد و جهت برآورد وزن هاي استاندارد در قالب روش تحليل عاملي و نيز محاسبه نمرات تتا در قالب مدل پيوسته پرسش پاسخ استفاده شد. در بخش سوم و به منظور مقايسه ي مدل هاي مختلف وزن دهي و نمره كل سازي، ابتدا گروه نمونه براساس نمرات حاصل از هر چهار رويكرد نمره گذاري شده، و از لحاظ شاخص هاي پراكندگي و ميزان پايايي و روايي پيش بين مقايسه شدند. نتايج مقايسه چهار رويكرد نشان داد بيشترين واريانس مربوط به روش نمره كل سازي با مدل پيوسته IRT است. همچنين نتايج تحليل داده ها نشان داد نمرات بدست آمده از مدل پيوسته IRT بيشترين همبستگي را با معدل دانشگاه و نمره روانشناسي كنكور دارند و بنابراين نسبت به سه مدل ديگر وزن دهي و نمره كل سازي بالاترين كارايي را در پيش بيني معدل دانشگاه و نمره ي روانشناسي كنكور دارد. نتايج نشان داد مدل وزن دهي تاثير معناداري بر پايايي نمرات ندارد. مقايسه توزيع فراواني نمره – توانايي در چارچوب هر چهار رويكرد نشانگر اين امر بود كه توزيع فراواني در IRT دامنه وسيع تري از سطوح توانايي را در بر مي گيرد و واريانس بيشتري ايجاد مي كند و از روايي پيش بين بالاتري نيز برخوردار است. براين اساس به نظر مي رسد با اطلاع رساني كافي مي توان چارچوب نمره گذاري آزمون ها را به سمت نمرات تتا كه روايي پيش بين و قدرت تشخيص بالاتري دارند تغيير داد.