نگاهي به تشبيه و كنايه در كتاب نفثة المصدور

An approach to simile and allegory in Nafsatol Masdour

نفثۀ المصدوركتابي است كه تاليف محمد زيدي نسوي كه منشي سلطان جلال 632 ( الدين خوارزم شاه بود. او در آخرين جنگ هاي شاهزاده شجاع با مغولان همراه او بود و خاطرات خود را از اين شكست نوشته است و از اين رو نفثۀ المصدور كتابي تاريخي ادبي است. از طرفي در تاريخ قتل و غارت مغولان است و از سويي عواطف خود را نسبت به مخدوم خود (سلطان جلال الدين) ايراد نموده است. اين كتاب يكي از شاهكارهاي بديع نثر فني و از نمونه هاي عالي نثر مصنوع و منشيانه در قرن هفتم است. راوي كتاب بر آن است تا با شيوه ي تاريخ گويي، آفرينش هنري و به كارگيري دلنشين، كلمات و عبارات به اوج بالندگي برسند. تركيب هاي وصفي، استعاري و كنايي در لايه هاي نهفته و آشكار واژگان اين كتاب تنيده شده است. در اين جستار به بررسي تشبيهات و كنايات به كار رفته در اين اثر ماندگار مي پردازيم.