نگاهي به جريان سيال ذهن در داستان نويسي

view to stream of consaiousness in story telling

تا چند سده ي بيش اصطلاح «زاويه ي ديد » در داستان نويسي مطرح نبود، اما امروزه چشم انداز روايتي جهان ادبيات داستاني با گذشته متفاوت شده و عنصر زاويه ي ديد در داستان نويسي جايگاه خاصي يافته است، ديگر ته نويسندگان و نه خوانندگان متقاعد به همان چشم انداز هاي رايج در داستان نويسي، من - راوي و يا شاهدي به عنوان داناي كل نيستند، روايتگري مدرنيته نيز از بحث هاي تازهي روان شناسي بي بهره نمانده است. طرح ضمير ناخودآگاه و نهان جاي تودرتوي شخصيت هاي داستاني، ديدگاههاي متفاوتي براي روايتگري مي طلبد از جمله «نگ گويي دروني» و «جريان سيال ذهن * پحت بنيادين اين مقاله بررسي «جريان سيال ذهن» در روايتگري است. البته در بسياري موارد اين شيوه ي روايتي به اشتباه فهميده شده و داغ اين گونه روايتگري را بر آثاري نهاده اند كه فقعد از آن نشاني داشته اند. از اين منظر نگارنده پژوهشي هر چند مختصر به عمل آورده، اميد بر آن كه راه گشا باشد و كمي هم از بعد ديه بابي و پيچيدگي اين شيوه ي روايتي مدرن كاسته شود و درك آن آسان تر گردد.