تحقق قرارداد روان‌شناختي و حمايت سازماني: چالش انگيزشي كاركنان حرفه‌اي

امروزه قراردادهاي استخدامي به عنوان مدل‌هاي ذهني يا الگوهاي روابط استخدام كسب و كار در نظر گرفته مي‌شوند. جنبه‌هايي از روابط شامل توافقات نوشته شده، قوانين مؤسسه و اسناد رسمي هستند كه اغلب قراردادهاي اقتصادي ناميده مي‌شوند. جنبه‌هاي ديگري كه در وراي كلمات نوشته شده پنهان شده‌اند به عنوان قراردادهاي روان‌شناختي شناخته شده‌اند. از سوي ديگر، حمايت سازماني درك شده نشان دهنده عقيده كاركنان درباره سطح تعهد سازمان به آن‌ها است. هدف تحقيق حاضر بررسي تاثير تحقق قرارداد روان‌شناختي توسط كارفرمايان بر حمايت سازماني درك شده كاركنان حرفه‌اي مي‌باشد.جامعه آماري اين پژوهش شامل كاركنان حرفه‌اي ادارات مركزي بانك‌هاي ملي، كشاورزي، و توسعه صادرات ايران در حوزه‌هاي مالي و فناوري اطلاعات به تعداد 687 نفر مي‌باشد. در مجموع تعداد 317 نفر به عنوان نمونه تحقيق تعيين، و اطلاعات از طريق پرسشنامه جمع آوري گرديد. نتايج تحقيق بيانگر رابطه مستقيم مثبت و معنادار ميان تحقق قرارداد روان‌شناختي و حمايت سازماني بوده و ضريب استاندارد شده و معناداري براي اين مسير برابر با (82/0) و (51/13) است. لذا، با 99 درصد اطمينان مي‌توان چنين اظهار داشت كه تلاش سازمان‌ها براي جامه عمل پوشاندن به وعده‌هاي خود، بر شكل گيري ادراك حمايت سازماني تأثير مثبتي مي‌گذارد.

فاقد چكيده مي باشد