پديد آورندگان :
فخارزاده، ليلا دانشكده علوم پزشكي آبادان , طاهري، نورالله دانشكده علوم پزشكي آبادان , حيدري، مريم دانشكده علوم پزشكي آبادان , هاتفي مودب، نسيم دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه - كميته تحقيقات دانشجويي , زاهدي، عاطفه دانشكده علوم پزشكي آبادان , الهامي، سعيده دانشكده علوم پزشكي آبادان
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف: خشونت خانگي متداول‌ترين نوع خشونت عليه زنان است كه اثر منفي بر سلامت روان مادران، كودكان، خانواده و اجتماع دارد و به‌طور مستقيم و غير مستقيم بر نسل آينده تأثير مي‌گذارد. بنابراين مطالعه كنوني با هدف تعيين ميزان خشونت‌هاي خانگي و برخي علت‌هاي مرتبط در زنان متأهل انجام شد.
روش كار: اين پژوهش توصيفي- مقطعي با مشاركت 623 نفر از زنان متأهل مراجعه كننده به مراكز بهداشتي- درماني شهرستان آبادان طي نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي در سال 1394 در شهرستان آبادان انجام شده است. گردآوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و چك ليست مقياس سوء رفتار با زنان انجام شد. آمار توصيفي و تحليلي (آزمون t-student، ضريب همبستگي پيرسون، آناليز واريانس يك‌طرفه و مربع كاي و آزمون دقيق فيشر) براي آناليز داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت.
يافته‌ها: شيوع كلي خشونت 72/3 درصد و انواع خشونت روان‌شناختي، فيزيكي، تهديد كننده حيات و جنسي به ترتيب 71/7، 17/8، 8/3 و 7/1 درصد بود. به‌علاوه، ارتباط آماري معني‌داري بين خشونت و سن، رضايت زناشويي، رفتار خانواده‌ها، تأمين مالي، مصرف سيگار، مصرف الكل، بيماري، نوع مسكن، شغل، محل تولد و سوابق كيفري وجود داشت.
نتيجه‌گيري: مواجهه با خشونت در شهرستان آبادان به‌ويژه در حيطه‌ي خشونت روان‌شناختي از شيوع بالايي برخوردار بود. بنابراين پيشنهاد مي‌شود با راه‌كارهايي هم‌چون آموزش مهارت‌هاي زندگي از سال‌هاي پيش از ازدواج مانند كنترل خشم، ارتباط مناسب و حل مسأله از خشونت خانگي عليه زنان پيشگيري نمود.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Domestic violence is the most common type of violence against women which leaves negative effects on the mental health of the mother, children, family, community, and the next generation directly and indirectly. Therefore, this study was conducted to assess the arte of domestic violence and some related factors in married women.
Methods: This cross-sectional descriptive research was carried out with participation of 623 married women attending health care centers of Abadan, Iran who were selected through random cluster sampling from in 2015. The data were collected by a demographic questionnaire and a women abuse scale checklist. Moreover, descriptive and analytical statistics (including T-Student Test, Pearson Correlation Coefficient, One-Way Variance Analysis, Chi-Square Test, and Fisher) were used for data analysis.
Results: The total prevalence of violence was 72.3%, and the porevalence of psychological, physical, life threatening, and sexual violence was 71.7%, 17.8%, 8.3%, and 7.1%, respectively. Moreover, a significant relationship was observed between violence and age, marital satisfaction, family behavior, financial situation, cigarette, alcohol, disease, domicile, occupation, place of birth, and criminal records.
Conclusion: Violence in the city of Abadan, eespecially psychological violence, is highly prevalent. Therefore, it is suggested that domestic violence against women be prevented using approaches such as life skills training starting before marriage such as anger management, proper communication, and problem solving.
