فراتحليل اثربخشي آموزش مهارت ‌هاي اجتماعي - هيجاني بر كاهش استعداد اعتياد فراگيران

Meta-analysis on the Effectiveness of Social-Emotional Skills Training in Reduction of Addiction Tendency

هدف: مقدمه سوء­ مصرف مواد در نوجواني و جواني يك نگراني عمده درباره سلامت عمومي است كه با انواع متعددي از اختلالات رواني همراه شده است و پژوهش‌هاي بسياري در خصوص اثربخشي آموزش‌ روش‌هاي پيشگيري (مهارت‌هاي هيجاني- اجتماعي) بر كاهش اعتياد و اعتيادپذيري انجام شده است. پژوهش حاضر با هدف نتيجه‌گيري كلي در خصوص اثربخشي آموزش مهارت‌هاي هيجاني – اجتماعي بر كاهش اعتيادپذيري به انجام رسيد. روش: مواد و روش‌ها جهت نيل به اهداف پژوهش با بهره‌ گيري از روش فراتحليل، از نتايج كمي 25 پژوهش منتخب، كه با توجه به ملاك‌هاي ورود و خروج و بهره‌گيري از كليدواژه‌هاي تعيين‌شده به‌دست آمده بود، استفاده شد و در مجموع 47 اندازه اثر اوليه به‌دست آمد و با نرم‌افزار CMA2 مورد تحليل قرار گرفت. يافته­ ها: يافته‌ها با عنايت به نتايج بررسي ناهمگني، مدل اثرات تصادفي مناسب تشخيص داده‌شد كه اندازه اثر تركيبي تاثير آموزش‌ها بر كاهش اعتيادپذيري بر اساس معيار كوهن بزرگ به‌دست آمد(0/79-)؛ همچنين نتايج نشان داد كه اندازه اثر آموزش مهارت‌ها بر آمادگي به اعتياد، بزرگتر از اعتيادپذيري و اعتراف به اعتياد است. پژوهش‌هاي تفاوتي نيز داراي اندازه‌هاي اثربزرگتري نسبت به پژوهش‌هاي همبستگي بودند. نتيجه­ گيري: بر اساس اندازه اثرهاي به‌دست آمده مي‌توان گفت آموزش مهارت‌هاي هيجاني – اجتماعي اثربخشي بالايي بر كاهش اعتيادپذيري داشته‌است. بنابراين ارتقاي مهارت‌هاي هيجاني و اجتماعي مي‌تواند در پيشگيري از گرايش افراد به سوء استفاده از مواد تاثيرگذار باشد

Objective: Substance abuse in adolescence and adulthood is a major public health concern, which is associated with a variety of psychiatric disorders. A wealth of studies have been conducted on the effectiveness of teaching prevention methods (emotional-social skills) in reducing addiction and addictibility. The aim of this study was to draw a general conclusion on the effectiveness of emotional-social skills training in the reduction of addictibility. Method: To achieve the objectives of this meta-analysis, the quantitative results of 25 selected papers, which were obtained according to the exit and entry criteria and keywords, were used. A total of 47 effect sizes were obtained and were analyzed via CMA2 software. Results: According to the investigation of the heterogeneity, the results of the results, the random effects model was found appropriate where the mixed effect size of training impact on reducing addiction was obtained large (-0.75) based on Cohen criterion. The results also showed that the effect size of skills training impact on addiction potential is greater than that addictibility and confessions to addiction. In addition, comparison studies were more than correlation studies. Conclusion: Based on the magnitude of the obtained effect sizes, it can be concluded that emotional-social skills training has a high effect on the reduction of addictibility. Therefore, the promotion of emotional and social skills can be effective in preventing people's tendency to drug abuse