تأثير آموزش مهارت نظم‌ جويي هيجان مبتني بر رفتاردرماني ديالكتيك در تكانشگري افراد مبتلا به سوءمصرف مواد: مطالعه‌ تك‌ آزمودني

Effect of Emotion Regulation Skills Training Based on Dialectical Behavioral Therapy on Impulsiveness among Substance Abusers: Single-Subject Study

هدف: تكانشگري يكي از عوامل خطرساز شخصيتي گرايش به مصرف مواد، به شمار مي ­رود. هدف مطالعه­ حاضر تعيين اثربخشي آموزش مهارت نظم­جويي هيجان مبتني بر رفتاردرماني ديالكتيك در تكانشگري افراد مبتلا به سوءمصرف مواد بود. روش: پژوهش در چارچوب طرح­ تجربي تك ­آزمودني اجرا شد. بر اساس مصاحبه­ تشخيصي ساختار يافته و ملاك­هاي ورود، از ميان مردان مبتلا به اختلال سوءمصرف مواد، چهار نفر به ­صورت تصادفي انتخاب شدند و به صورت انفرادي طي ده جلسه تحت آموزش مهارت نظم­ جويي هيجان مبتني بر رفتار درماني ديالكتيك قرار گرفتند. از مقياس تكانشگري بارت (2004) جهت اندازه­ گيري تكانشگري استفاده شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد آموزش مهارت نظم­ جويي هيجان مبتني بر رفتاردرماني ديالكتيك به شركت­ كنندگان موجب كاهش نمرات هر چهار نفر در تكانشگري هيجاني، زود انگيختگي حركتي و بي برنامگي شناختي مي­ شود. به طوري­ كه هر چهار شركت­كننده در طي جلسات كاهش قابل ملاحظه‌اي در اين مقياس نسبت به خط پايه داشتند. نتيجه­ گيري: مداخلات مبتني بر كاهش تكانشگري نظير آموزش راهبردهاي نظم­جويي هيجان مي­ تواند نقش محوري در درمان و پيشگيري از سوءمصرف مواد داشته باشد

Objective: Impulsivity is one of the personality risk factors of substance use tendency. The aim of this study was to determine the effectiveness of emotion regulation skills training based on dialectical behavioral therapy in impulsivity among substance abusers. Method: The current research was conducted within the framework of experimental single-subject design. Based on structured diagnostic interviews and entry criteria, four men with substance abuse disorders were randomly selected and were individually trained in 10 sessions of emotion regulation training based on dialectical behavioral therapy. Barratt Impulsiveness Scale (2004) was employed to measure impulsivity. Results: The results of this study showed that the training of emotion regulation training based on dialectical behavior therapy to participants reduced the scores of all four subjects in attention impulsiveness, motor impulsiveness, and nonplanning impulsiveness. In fact, all four participants experienced a significant reduction in this scale during the training sessions. Conclusion: Interventions based on impulsiveness reduction, such as training of emotion regulation strategies can play a central role in the treatment and prevention of drug abuse