مقايسۀ رابطۀ ويژگي‌هاي شخصيتي و مطلوبيت اجتماعي در دانشجويان با پاسخهاي وانمود و صادقانه

Comparison of the Relationship between Personality Traits and Social Desirability in Students with Honest and Faking Responses

نگراني در زمينه وانمود پذيري شاخص‌هاي شخصيتي بعد از ظهور آزمون‌هاي شخصيتي به وجود آمده است. در اين زمينه هدف پژوهش حاضر مقايسۀ رابطۀ ويژگي‌هاي شخصيتي و مطلوبيت اجتماعي در دانشجويان با پاسخهاي وانمود و صادقانه بود. روش پژوهش حاضر از نوع علي مقايسه‌اي بود كه تعداد 235 دانشجو به‌صورت در دسترس، پرسشنامه‌هاي تحقيق را تكميل كردند. شركت‌كنندگان به‌صورت تصادفي در دو گروه صادقانه و وانمود قرار گرفتند. براي جمع‌ آوري داده‌ها در پژوهش حاضر از پرسشنامه‌هاي شخصيتي نئو (1992) و مطلوبيت اجتماعي كراون و مارلو (1960) استفاده شد. يافته‌ها نشان داد بين ابعاد شخصيتي و مطلوبيت اجتماعي رابطه وجود دارد و اين رابطه در بين دو گروه وانمود و صادقانه معنادار نيست؛ بنابراين مي‌توان گفت بايد روش‌هايي را براي كنترل روش‌شناسي اثر محتمل مطلوبيت اجتماعي در مطالعات با مدل پنج عامل شخصيتي انجام دهيم.

Concerns have been made about the personality characterize indices after the appearance of personality tests. In this regard, the aim of the present study was to compare the relationship between personality traits and social desirability in students with honest and faking responses. The present study was a causal-comparative study in which 235 students completed the research questionnaire. Subjects were randomly assigned into two groups: honest and faking. To collect the data in this study, NEO's personality questionnaire (1992) and social desirability scale by Crown and Marlow (1960) were used. The findings showed that there is a relationship between personality dimensions and social desirability, and this relationship is not meaningful between the two groups. Therefore, we can say that we must propose methods for controlling the probabilistic effect of social desirability in studies with a five-factor personality model.