تحليل اثر رهبري تحول گرا در رفتار نوآورانه و توسعه كارآفريني به منظور ايجاد شايستگي‌هاي سازماني پايدار

امروزه اداره كردن سازمان هاي بزرگ، پيچيده و پيشرفته امري است بسيار دشوار كه دستيابي به اين مهم مرهون زحمات رهبراني است كه بتوانند به مدد ويژگي هاي شخصي و جاذبه استثنايي به همراه نفوذ بالا و چشم انداز وسيع، تعهد و شور و حرارت لازم را در زيردستان براي تحريك افكار، انديشه‌ها و الهام بخشيدن به آنان به منظور ايجاد رفتارهاي نوآورانه و كارآفرينانه نهادينه سازند. هدف پژوهش حاضر تبيين تاثير رهبري تحول گرا در رفتار نوآورانه و توسعه كارآفريني به منظور ايجاد شايستگي هاي سازماني پايدار است. اين پژوهش كاربردي و از نوع توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل كاركنان سازمان تامين اجتماعي در شهرستان خرم آباد به تعداد230 نفر مي باشد كه با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نمونه اي به حجم 144نفر انتخاب گرديد. ابزار پژوهش پرسش نامه بوده كه روايي آن از روش اعتبار محتوا و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ تاييد شده است. در اين پژوهش براي بررسي و آزمون فرضيه ها از رويكرد معادلات ساختاري و نرم افزار Amos استفاده گرديده است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه در سطح خطاي 0/05 رهبري تحول گرا تاثير مثبت و معني داري بر رفتار نوآورانه، توسعه كارآفريني و شايستگي هاي سازماني پايدار دارد. به علاوه مي توان عنوان نمود كه در سطح خطاي 05/0 رفتار نوآورانه و توسعه كارآفريني نقش متغير ميانجي در تاثير رهبري تحول گرا بر شايستگي هاي سازماني پايدار دارند. لذا به عنوان نتيجه كلي مي توان گفت كه سازمان مي تواند با بهره گيري از سبك رهبري تحول گرا زمينه رفتارهاي نوآورانه و كارآفرينانه را به منظور نيل به شايستگي هاي سازماني پايدار فراهم سازد.

فاقد چكيده مي باشد