اثرات پراكندگي و خرد شدن اراضي كشاورزي بر اقتصاد روستايي مورد: دهستان كيار شرقي در استان چهارمحال و بختياري

از جمله موارد قابل توجه در توسعه جوامع روستايي، اقتصاد روستايي است كه در بسياري از روستاهاي كشور وابسته به بخش كشاورزي است. بخش كشاورزي به عنوان ركن اساسي اقتصاد مناطق روستايي، مهم­ترين نقش در اشتغال و درآمد روستايي بر عهده داشته است. در سال­هاي اخير كشاورزي به لحاظ اقتصادي رقابت ­پذيري خود را از دست داده است. ركود اقتصاد كشاورزي دلايل متعددي مي­تواند داشته باشد كه يكي از مهم­ترين دلايل آن، خرد و پراكنده بودن اراضي كشاورزي است. در اين زمينه دهستان كيار شرقي از توابع استان چهارمحال و بختياري انتخاب گرديد و از بين 962 بهره­ بردار كشاورز دهستان، 275 نمونه پرسشنامه تكميل گرديد. روش اين تحقيق توصيفي – تحليلي و آزمون­هاي مورد توجه همبستگي پيرسون، اسپيرمن و تحليل واريانس است. نتايج نشان دهنده بالا بودن همبستگي مستقيم بين سرانه اراضي كشاورزي و افزايش درآمد و همبستگي معكوس بين خرد و پراكنده بودن اراضي و درآمد بهره­برداران است. متوسط سرانه اراضي زراعي بهره ­برداران 3/2 هكتار و متوسط اراضي باغي 0/75 هكتار است كه حاكي از خرد بودن اراضي كشاورزي محدوده مورد مطالعه است. همچنين اراضي زراعي بهره ­برداران به طور متوسط در چهار نقطه و اراضي باغي در دو نقطه استقرار داشته ­اند كه حاكي از پراكندگي اراضي كشاورزي بهره ­برداران است. بهره ­برداران به آينده كشاورزي محدوده مورد مطالعه خوشبيني چنداني ندارند و خرد و پراكنده بودن اراضي كشاورزي و در نتيجه راندمان پايين محصولات را به عنوان يكي از مهم­ترين دلايل عدم فعاليت جوانان در بخش كشاورزي و مهاجرت آنها از مناطق روستايي قلمداد مي­كنند. با توجه به اين مبحث برنامه­ ريزي براي يكپارچه­ سازي اراضي و رقابتي نمودن كشاورزي تا حد قابل توجهي مي­تواند رونق اقتصادي را به روستاهاي محدوده مورد مطالعه بازگرداند.