تحليل اثرات اقتصادي تبديل روستاها به شهر مورد: شهر محمودآباد در استان آذربايجان غربي

از دهه 1370 خورشيدي، شكل­ گيري مراكز شهري كوچك به عنوان راهبردي براي بهبود وضعيت اقتصادي و رسيدن به عدالت اجتماعي در مناطق روستايي ايران، نمود بيشتري يافت؛ چرا كه شهرهاي كوچك از حيث اقتصادي، مي­تواند با ايجاد فرصت­ هاي شغلي در بخش­ هاي كشاورزي، صنعت، خدمات و با جذب نيروي كار فعال كه در پي يافتن شغل و درآمد به دنبال مهاجرت به شهرهاي بزرگ هستند، موجب تعادل اقتصادي در مناطق گردد و بسياري از مسائل و مشكلات شهرهاي بزرگ را كاهش دهد. با توجه به كاركردهاي شهرهاي كوچك، تحقيق حاضر به دنبال واكاوي و تحليل اثرات اقتصادي تبديل به شهر شدن محمودآباد در استان آذربايجان غربي بوده است. در اين خصوص به بررسي و مقايسه عملكرد اقتصادي شهر محمودآباد در دو مقطع زماني قبل و بعد از شهر شدن پرداخته شده است. روش گردآوري داده­ها از نوع اسنادي و پيمايشي (كتابخانه­اي، ميداني، مصاحبه، پرسشنامه) است. جامعه آماري مورد مطالعه 1835 خانوار ساكن در شهر محمودآباد بوده كه با استفاده فرمول نمونه­ گيري كوكران محاسبه و 320 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شده است. داده­ ها با بهره­گيري از نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون T زوجي تحليل شده است. نتايج بررسي‌ها نشان داد با تبديل شدن محمودآباد به شهر، وضعيت اقتصادي اين سكونتگاه بعد از شهر شدن بهبود نسبي يافته است كه عمدتا ناشي از مشاغل خدماتي و اداري بوده است. در ارتباط با وضعيت درآمدي نيز بهبود بسيار كمي ايجاد شده است كه اين امر مي­ تواند ناشي از وجود تورم بالا در شهرهاي كوچك و كاهش قدرت خريد مردم، در سال­هاي اخير باشد.