كثرت‌گرايي نجات بر مبناي فلسفه صدرايي

كثرت‌گرايي نجات را مي‌توان بر اساس مباني فلسفي حكمت متعاليه به نحوي فلسفي تبيين كرد. ملاصدرا با اتّخاذ مبناي خير بودن وجود، تشكيكي بودن مراتب وجود، هم‌سنخ بودن وجود و علم و ...، انسان‌ها را به استعدادهاي دروني خود براي رسيدن به اوج انسانيّت و كمال اخلاقي آگاه ساخته، براي هر انساني به مقتضاي درجه معرفتش قائل به نجات است. بر مبناي نگرش وي، هر انساني به مقدار معرفت و آگاهي خويش به حقيقت متعالي و به ميزان تلاش و عمل صالح خويش در جهت رسيدن به خير محض، بهره‌اي از نجات را به دست مي‌آورد. اين مقاله ضمن تبيين رهيافت كثرت‌گرايي نجات، مي‌كوشد رويكرد ملاصدرا را در اين زمينه تبيين كرده، موضع وي را درباره مسئله نجات روشن كند. روش اين مقاله در مراجعه به آرا، استنادي و در تبيين محتوا، تحليلي- انتقادي است.

Salvation pluralism can be explained according to the foundations of Molla Sadra’s philosophy such as the priority of existence, gradation in it and so on. These foundations show that every man according to his degree of knowledge will be attached to the salvation. According to Molla Sadra’s view, every human being, according to the extent of his knowledge to the transcendental truth, and the extent of his deeds and efforts can be reached to salvation. This paper explains pluralistic approach to salvation, attempting to introduce Molla Sadra’s approach. The method of this research in referring to the cited ideas is analytical _ critical.