نقش سبكهاي رهبري، فرهنگ سازماني و اعتماد سازماني بر سكوت سازماني (مطالعه موردي: دانشگاه پيام نور استان كرمانشاه)

هدف از اين پژوهش، نقش سبك هاي رهبري، فرهنگ سازماني و اعتماد سازماني بر سكوت سازماني ، در دانشگاه پيام نور استان كرمانشاه ميباشد. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي - پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش را تعداد 380 نفر از كاركنان (علمي و اداري) دانشگاه پيام نور استان كرمانشاه را شامل ميشود كه با استفاده از فرمول كوكران 191 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري دادهها، پرسشنامه سبكهاي رهبري كلارك (2002)؛ فرهنگ سازماني رابينز (1996)؛ و اعتماد سازماني آلونن و همكاران (2008) و سكوت سازماني سعيدي پور و اكبري (1396) است. روايي (محتوا، همگرا، واگرا) و پايايي (بار عاملي، ضريب پايايي مركب، ضريب آلفاي كرونباخ) پرسشنامه ها حاكي از آن هستند كه ابزارهاي اندازه گيري از روايي و پايايي خوبي برخوردار هستند. نتايج حاصل از آزمون فرضيات توسط نرم افزار SMART-PLS و با استفاده از آماره آزمون t و ضرايب مسير (β)، نشان داد كه سبكهاي رهبري بر فرهنگ سازماني، اعتماد سازماني و سكوت سازماني به ترتيب تأثير قوي، مستقيم و معني‌دار، تأثير متوسط، مستقيم و غير مستفيم و معني‌دار و تأثير ضعيف، مستقيم و غيرمستقيم و معني‌دار دارد، فرهنگ سازماني بر اعتماد سازماني و سكوت سازماني به ترتيب تأثير متوسط، مستقيم و معني‌دار و تأثير متوسط، مستقيم و در نهايت غيرمستقيم و معني‌دار دارد و همچنين اعتماد سازماني بر سكوت سازماني تأثير متوسط، مستقيم و معني‌دار دارد، از طرف فرهنگ سازماني ميتواند نقش ميانجيگري را در تأثيرگذاري سبكهاي رهبري بر اعتماد سازماني و سكوت سازماني ايفا كند. همچنين از اعتماد سازماني ميتواند به عنوان متغير ميانجي در تأثيرگذاري سبك هاي رهبري بر سكوت سازماني و فرهنگ سازماني بر سكوت سازماني نقش را ايفا دهد.